Το μήνυμα του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί μία συνεπή συνέχεια των ανιστόρητων δογμάτων και των ανάλογων ασυναρτησιών και ανοησιών που είχε χρησιμοποιήσει και στο αντίστοιχο μήνυμα του για τον εφετινό εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.
Σε ένα κείμενο 300 περίπου λέξεων ο Φίλης χρησιμοποιεί 5 (!) φορές την λέξη «φασισμός», στην φανερή προσπάθεια του να κάνει μαρξιστική προπαγάνδα για τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Πουθενά δεν υπάρχει αναφορά στο ποιος ήταν ο ηγέτης του Ελληνικού κράτους εκείνη τη χρονική στιγμή, καθώς επίσης δεν υπάρχει και η παραμικρή νύξη στον Ελληνικό Στρατό (σαφές δείγμα της «αλλεργίας» των μαρξιστών, «κόκκινων» και «ροζ», απέναντι στην ιδέα του Εθνικού Στρατού). Αντί αυτού, έχουμε «κάτι» από κείμενο, το οποίο θυμίζει «έκθεση ιδεών» μαθητή μετρίων δυνατοτήτων του Γυμνασίου, με την ουσία να απουσιάζει πλήρως από το μήνυμα για λόγους ευνόητους.
Απαντώντας στον ανιστόρητο, αγράμματο, αστοιχείωτο (και απτυχίωτο) και κυρίως ανθέλληνα Φίλη, έχουμε να πούμε ότι ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 δεν ήταν ούτε πόλεμος μεταξύ ιδεών, ούτε πόλεμος μεταξύ καθεστώτων: Ήτανε πόλεμος μεταξύ δύο Εθνών, του Ελληνικού και του Ιταλικού. Και πράγματι, σ’ αυτόν τον πόλεμο συμμετείχαν όλοι, όπως αναφέρει ο Φίλης, με εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα τον τότε αρχηγό του ΚΚΕ και τους συνεργάτες του, οι οποίοι μετά από μία αρχική συνταύτιση με τον παλλαϊκό πόθο για έναν πόλεμο που διευθύνει «η κυβέρνηση Μεταξά» φρόντισαν στη συνέχεια να ακολουθήσουνε την γραμμή σύμπραξης με το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ και να χαρακτηρίζουν τον πόλεμο αυτό ως «κατακτητικό» και την απελευθέρωση της προαιώνια Ελληνικής Βορείου Ηπείρου ως «τι δουλειά έχουμε στην Αλβανία;»!
Ας καταλάβει ο Φίλης και οι σύντροφοι του (με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αφού ως εξουσιαστές πλέον «τρώνε με δέκα μασέλες») ότι η εμμονή τους με τον φασισμό, εκτός από πιθανά ψυχοπνευματικά σύνδρομα, γεννά και ερωτήματα του τύπου «αν είχε δημοκρατικό καθεστώς η Ιταλία θα επιτρεπόταν το «ΟΧΙ» να μετατραπεί σε «ΝΑΙ»; Ας μην βιαστεί κανείς «εξυπνάκιας» να μας κατηγορήσει για φτηνή ειρωνεία, γιατί εάν σκεφτούμε τι συνέβη στην Χώρα μας 75 χρόνια αργότερα θα δικαιωθούμε.
75 χρόνια μετά, λοιπόν, ο νυν πρωθυπουργός Τσίπρας πήρε ένα υπερήφανο ΟΧΙ (το οποίο όντως το είπε ο Λαός) και κατεβάζοντας τα παντελόνια του το μετέτρεψε σε ταπεινωτικό ναι. ’Ισως να το έκανε γιατί οι τωρινοί, οικονομικού τύπου, εισβολείς στην Πατρίδα μας δεν ήταν «φασίστες», αλλά κάργα δημοκράτες. Η διαφορά ήταν ότι τότε ένας «φασίστας», ο Ιωάννης Μεταξάς, σε πλήρη σύμπνοια με τη λαϊκή θέληση, είπε ΟΧΙ και το εννοούσε, ενώ πέρυσι ένας δημοκράτης είπε μεν κι αυτός αρχικά ΟΧΙ, αλλά η τραγική συνέχεια έδειξε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό σθένους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα ζώα. Μπορεί και τα δύο να θεωρούνται πτηνά, αλλά ο Αετός έχει σαφώς διαφορετική ιδιότητα από την κότα. Το ίδιο ισχύει και για τους Μεταξά-Τσίπρα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δημοσίευση σχολίου