ΜΑΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΣ… Θέμα αρκετά δύσκολο για μένα όχι τόσο από άποψης γεγονότων αλλά συναισθημάτων. Τι μπορώ να πω για μία τέτοια τραγωδία. Πως μπορώ σε μια κόλλα χαρτί να αποτυπώσω όλα αυτά που αισθάνομαι όχι μόνο εγώ αλλά και οι περισσότεροι από εμάς.
Αισθάνομαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα, υπερήφανη για τους ένδοξους προγόνους μας, και για να είμαι ειλικρινής δεν αισθάνομαι μόνο περηφάνια, αλλά και λίγο ζήλεια. Τους ζηλεύω που έδωσαν την ζωή τους για την Πατρίδα. Τους ζηλεύω γιατί κατάφεραν να περάσουν στην αθανασία αγωνιζόμενοι για ανώτερα ιδανικά. Τους ζηλεύω γιατί κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανό μέσα τους το πνεύμα των αρχαίων προγόνων μας.
Και εμείς τι κάνουμε σήμερα που θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες; Έχουμε κάποια ομοιότητα με όλους αυτούς; Ψάχνω βαθιά να βρω απαντήσεις. Έχουμε γίνει υλιστές, νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας και αν είναι να αντισταθούμε σε κάτι, βολεμένοι στον καναπέ μας, παίρνουμε το πληκτρολόγιο και θεωρούμε με τις μεγάλες κουβέντες, κρυμμένοι τις περισσότερες φορές πίσω από την ανωνυμία, ότι κάνουμε αγώνα. Για αγώνες στους δρόμους, για φανερή αντίσταση σε καθετί που είναι κατά της Πατρίδας μας ούτε λόγος, άστο αυτό θα το κάνουν άλλοι για μας. Εμείς λουφάζουμε την ώρα της αντίδρασης και αντιδρούμε όταν πλέον δεν υπάρχει τίποτε για να αγωνιστούμε.
Μην θεωρείτε τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών μέγα προδότη αναρωτηθείτε την αιτία. Προδότες υπήρχαν πάντα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, βρίσκονται απέναντί μας, δίπλα μας, ανάμεσά μας, ίσως ακόμη να τον έχουμε συναντήσει και στο είδωλο ενός καθρέπτη. Ναι όσο σκληρό και αν ακούγεται υπάρχει πιθανότητα να ισχύει και ξέρετε γιατί; Γιατί η ανταμοιβή του Εφιάλτη ήταν τα υλικά αγαθά αλλά του Λεωνίδα και των υπολοίπων ήταν η δόξα και η ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Ποιος μπορεί λοιπόν από εμάς να κατηγορήσει τον Εφιάλτη όταν και εμείς οι ίδιοι όντως υλιστές είμαστε μικροί Εφιάλτες. Καμαρώνουμε για τον Λεωνίδα αλλά διαβαίνουμε το μονοπάτι του Εφιάλτη
Εμείς βάλαμε σε μια άκρη την ιστορία μας και κυνηγάμε την ξενόφερτη υλιστική ικανοποίηση. Ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να υιοθετούμε τις αρχαίες αξίες και να αρχίσουμε και πάλι να διαβαίνουμε το μονοπάτι του Λεωνίδα και όχι του Εφιάλτη; Ας γίνει το κύριο καθήκον μας η υπεράσπιση των Ιδεών μας και το μέλλον των παιδιών μας. Ο θάνατος από γηρατειά ή αρρώστια ας μην είναι προτιμότερος από αυτόν που θα οδηγηθούμε υπερασπιζόμενοι την Ελευθερία της Πατρίδας μας. Ας ακολουθήσουμε το μονοπάτι των προγόνων μας και ας υποτάξουμε την ανθρωπότητα όχι με τα όπλα αλλά με τις Ιδέες μας. Αλλά ακόμη και αν χρειαστεί να μην δειλιάσουμε γιατί έτσι θα δοξαστούμε και θα περάσουμε και εμείς στην Αθανασία. Γι αυτό ζηλεύω τους ήρωες μας, πέρασαν στο πάνθεον της Αθανασίας έφυγαν από την αφάνεια και δόξασαν τους προγόνους τους αλλά και τους απογόνους τους. Γι αυτό ζηλεύω τον Γιώργο και τον Μάνο, κατάφεραν και έσβησαν από πάνω τους την σφραγίδα του Εφιάλτη και τώρα πλέον βρίσκονται δίπλα στον Λεωνίδα.Αποτίναξαν την μετριότητα και απόκτησαν το άριστον. Ξέφυγαν από την μοίρα των θνητών οι οποίοι με το θάνατό τους χάθηκαν στη λήθη, αξιώθηκαν να μεταπηδήσουν στους ήρωες και έγιναν Αθάνατοι. Ναι, η ζωή τους σύντομη αλλά μέχρι τέλους προασπίστηκαν τα ιδανικά τους και τις αξίες της Πατρίδας μας. Γι αυτό τους ζηλεύω αλλά συγχρόνως αισθάνομαι και υπερήφανη, υπερήφανη γιατί ανήκω και εγώ σε αυτήν την μεγάλη οικογένεια του Γιώργου και του Μάνου, στην οικογένεια της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Μας συνδέουν τα κοινά ιδανικά, οι ίδιες αξίες, όμοια πιστεύω αλλά πάνω από όλα η αγάπη για την Πατρίδα μας. Δίνουμε όρκο στους προγόνους μας ότι δεν θα φοβηθούμε, δεν θα λυγίσουμε , θα προασπίσουμε τα συμφέροντα της Πατρίδας μας και αν χρειαστεί θα ακολουθήσουμε τους δύο Συναγωνιστές μας έχοντάς τους πάντα φωτεινό παράδειγμα και σημαιοφόρους στον δίκαιο αγώνα μας. Αν θέλουμε να σταθούμε δίπλα στον Λεωνίδα θα συνεχίσουμε να φυλάμε Θερμοπύλες έως ότου παραδώσουμε την σκυτάλη στους επόμενους αφού φροντίσουμε πρώτα να τους διδάξουμε το ιδεώδες των αρχαίων προγόνων μας. Για τους αρχαίους Έλληνες η υπεράσπιση της Πατρίδος ήταν το κύριο καθήκον, ας γίνει το κύριο καθήκον και για τους σημερινούς Έλληνες. Με την γνώση του παρελθόντος θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το μέλλον. Ήρθε η ώρα να ξεφύγουμε από τον λήθαργο της κανονικής ζωής, να πάψουμε να υπνοβατούμε και να αντισταθούμε σε κάθε εχθρό. Σε μας δόθηκε η εντολή της αφύπνισης ας σταθούμε αντάξιοι των προγόνων μας και ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Δεν πρέπει να προδώσουμε τα δύο Υπερήφανα Ελληνόπουλα που μέχρι τέλους αντιστάθηκαν στις σειρήνες του υλισμού και κατάφεραν να φυλάξουν Θερμοπύλες. Η πράξη τους αυτή μας καθιστά πιο πλούσιους ηθικά γιατί το μόνο πραγματικό αγαθό που έχει ο άνθρωπος είναι η μνήμη του. Δεν θα σβηστούν ποτέ από την μνήμη μας και θα συνεχίσουν να βρίσκονται ανάμεσά μας σε κάθε αγώνα πάντα μπροστάρηδες κρατώντας ψηλά τα λάβαρα. Αλλά στην μνήμη μας δεν θα βρίσκονται μόνο ο Γιώργος και ο Μάνος αλλά και οι υπεύθυνοι της άνανδρης αυτής δολοφονίας. Εμείς οι Εθνικιστές δεν ξεχνούμε, αλλά ούτε πρόκειται να τους συγχωρήσουμε γιατί πολύ απλά δεν μας αφήνουν οι νεκροί μας.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Τ.Ο. Κομοτηνής
Γ. Τσουρνακάκη
Γ. Τσουρνακάκη
Δημοσίευση σχολίου