Είναι κάτι παραπάνω από γνωστή η λαϊκή ρήση για «το φίδι που έτρεφε στον κόρφο του». Θυμηθήκαμε το γνωμικό αυτό, διαβάζοντας κάτι στον καθεστωτικό τύπο και συγκεκριμένα στην «Καθημερινή»:
«“Δύο φορές παγιδευμένοι: Πολλαπλές διακρίσεις στην αναζήτηση ασύλου” ήταν το θέμα της ενδιαφέρουσας εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη το βράδυ στην Ταινιοθήκη υπό την αιγίδα της καναδικής πρεσβείας, του Δήμου Αθηναίων, της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες και της οργάνωσης Solidarity Now. Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ «Last Chance» (τελευταία ευκαιρία) του Πολ Εμίλ ντ’ Αντρεμόν, που περιέγραψε τις προσπάθειες πέντε ατόμων από την LGBT κοινότητα να εξασφαλίσουν άσυλο στον Καναδά προκειμένου να ξεφύγουν από την ομοφοβική βία στην πατρίδα τους, ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση. Η Μαρία Σταυροπούλου, διευθύντρια της υπηρεσίας ασύλου, είχε μόλις ολοκληρώσει μια πρώτη τοποθέτηση για τον τρόπο διενέργειας των συνεντεύξεων σε πρόσφυγες LGBT και τον λόγο είχε πάρει ο σκηνοθέτης Πάνος Ευαγγελίδης, παραθέτοντας πολλά παραδείγματα για διακρίσεις εις βάρος γκέι και τρανς αιτούντων άσυλο, όταν στην κατάμεστη αίθουσα εισέβαλε ομάδα μαυροντυμένων νεαρών με καλυμμένα πρόσωπα.
Η πρώτη σκέψη όλων ήταν ότι επρόκειτο για μέλη της Χρυσής Αυγής. Ο τίτλος της εκδήλωσης (“Και πρόσφυγες και LGBT”) από μόνος του αρκούσε άλλωστε για να προσελκύσει τάγματα εφόδου του φιλοναζιστικού κόμματος. Οι τραμπούκοι όμως δεν είχαν στόχο όλο το πάνελ, αλλά μόνο την κ. Μαρία Σταυροπούλου. “Αυτή είναι;” ρώτησε ένας από την ομάδα τον διπλανό του και μόλις έλαβε καταφατική απάντηση κινήθηκαν όλοι μαζί απειλητικά προς το μέρος της. Άρχισαν να φωνάζουν πάνω από το κεφάλι της, μαυροντυμένοι και τρομακτικοί, ενώ έβγαλαν από μια σακούλα αυγά για να της τα ρίξουν από κοντινή απόσταση. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μπροστά της για να την προστατεύσει ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρώην γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης».
Λίγο παρακάτω, στο ίδιο κείμενο, διαβάζουμε τα εξής:
«Όπως αποδείχθηκε από τις προκηρύξεις που πέταξαν προτού φύγουν ήταν ομάδα “αντιεξουσιαστών” (κατά μία εκδοχή μέλη του “Ρουβίκωνα”), των οποίων η βίαιη παρέμβαση ήταν διαμαρτυρία για την απόφαση απέλασης του Αιγύπτιου Μοχάμεντ Α. που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο απεργία πείνας στη Λέσβο. Ήταν δηλαδή μια σεξιστική επίθεση, μια επίδειξη εξουσίας και δημόσιας ταπείνωσης μιας γυναίκας στο όνομα της υποτιθέμενης ευαισθησίας για την τύχη ενός πρόσφυγα. Είχε προηγηθεί παρόμοια επίθεση εις βάρος της την περασμένη Δευτέρα, στη διάρκεια έτερης εκδήλωσης για τους πρόσφυγες στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ».
Η λαϊκή ρήση που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου ταιριάζει γάντι με το περιστατικό που περιγράφηκε στο απόσπασμα της «Καθημερινής» που παραθέσαμε. Τα φίδια, που παριστάνουν τους «αντιεξουσιαστές», αφού τράφηκαν και ζεστάθηκαν από το μεταπολιτευτικό κατεστημένο και ιδιαιτέρως στα χρόνια των Μνημονίων, τώρα στρέφονται εναντίον ορισμένων απ’ αυτούς, που τους χάιδευαν τα αυτιά και τους κακομάθαιναν επί τόσο χρόνια. Ειδικά, η σκηνή, όπου ο γνωστός εθνομηδενιστής και «δικαιωματάκιας» Κωστής Παπαϊωάννου σπεύδει να προστατεύσει το στοχευμένο από τους «αντιεξουσιαστές» θύμα, είναι χαρακτηριστική. Ευτυχώς, (και το εννοούμε) δεν τον… αυγατίσαν. Γιατί στην περίπτωση που συνέβαινε αυτό, και το πρόσωπό του γινόταν ο δέκτης των (προφανώς κλούβιων) αυγών, θα κατέρρεαν με τον πλέον παταγώδη τρόπο τα όσα φαιδρά υποστήριζε στο παρελθόν, ότι δηλαδή η μισαλλοδοξία και η μνησικακία έχουν ως αποκλειστικούς δέκτες τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία, την αριστερά και τους…διανοούμενους!
Με αυτόν τον τρόπο αθώωνε, έστω και εμμέσως, την αριστερή βία των παρακρατικών που παριστάνουν εντελώς ανεπιτυχώς τους «αντιεξουσιαστές». Επομένως, μπορούσαν ατιμώρητοι να την εξασκούν εναντίον των «φασιστών» (με την ευρύτερη έννοια του όρου) και υπαρκτά φαινόμενα, όπως ο ανθελληνισμός, η Χριστιανοφοβία και το μίσος για τον (Ελληνικό και μόνον) Εθνικισμό να μένουν στο απυρόβλητο των αρχών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όπου συγκεκριμένες οργανώσεις εκστόμιζαν ή έγραφαν ξεκάθαρα συνθήματα μίσους και προτροπής προς εξόντωση, όπως «κρεμάλα στους φασίστες», «καλός φασίστας ο νεκρός», «μόνο εντατικές για τους εθνικιστές», «Ελλάδα σκάσε», «Να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς» και τόσα άλλα, ο εισαγγελέας κατά του ρατσισμού δεν επέδειξε την ανάλογη ευαισθησία που επιδεικνύει σε άλλα περιστατικά.
Έπρεπε να μπουκάρουν σε μια φιλική προς τους «ομοφυλόφιλους πρόσφυγες» εκδήλωση οι παρακρατικοί αυτοί, για να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου για τον Παπαϊωάννου και τους συνοδοιπόρους του στην κατά παραγγελία «ευαισθησία». Όταν οι παρακρατικές παρεμβάσεις είχαν ως στόχο την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δεν υπήρχε πρόβλημα καταγγελίας τους. Τώρα όμως… Αναφορά στο θέμα έκανε και ένας άλλος εθνομηδενιστής και (κατά παραγγελία και αυτός) «δικαιωματάκιας», ο Δημήτρης Χριστόπουλος, ο οποίος με κείμενό του υπό τον τίτλο «Άλλο αλληλεγγύη, άλλο ο τραμπουκισμός» αναφέρθηκε τόσο στο συγκεκριμένο συμβάν όσο και στο προηγηθέν περιστατικό που αναφέρει η «Καθημερινή». Μάλιστα, στον γνωστό παρακρατικό διαδικτυακό ιστότοπο δημοσιεύθηκε σχετικό κείμενο για την εισβολή αυτή, στο οποίο υπάρχουν ξεκάθαρες απειλές προς το πρόσωπο του Χριστόπουλου. Τον χαρακτηρίζουν ως «λακέ» και προειδοποιούν για επερχόμενη εγκληματική ενέργεια εις βάρος του, λέγοντας χαρακτηριστικά γι’ αυτόν ότι «τέτοιους ανθρώπους μόνο εχθρικά μπορούμε να τους δούμε»! Αλλά, όπως είπαμε και νωρίτερα, όταν επί χρόνια τέτοια φίδια τα αφήνεις ατιμώρητα και τα χαϊδεύεις (προτρέποντας προς απαγόρευση, άμεση και έμμεση, μόνο την νόμιμη πολιτική δράση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ) κάποια στιγμή θα επιχειρήσουν να δαγκώσουν και σένα… ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δημοσίευση σχολίου