Έλληνες και Ελληνίδες, Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες κάθε χρόνο ως είθισται έχω την Τιμή να κηρύξω την έναρξη αυτής της Τελετής. Έτσι και φέτος, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει αυτό το τυπικό, επειδή κάποιοι αλήτες και προδότες θέλησαν να ξεκινήσουν μία άθλια δίωξη σε βάρος της Χρυσής Αυγής.
Ξεχνούν όλοι αυτοί όμως ότι παρόλο που οι Μήδοι κάποια στιγμή πέρασαν τις Θερμοπύλες, πολύ σύντομα τους ανέμεναν χιλιάδες Λακεδαιμόνιοι, χιλιάδες Έλληνες σύμμαχοι στην πεδιάδα των Πλαταιών όπου τους συνέτριψαν και όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν, έφυγαν τρέχοντας για τα βάθη της Ασίας. Κάθε χρόνο μέσω του θέρους χιλιάδες Έλληνες δίνουμε το παρόν ενωμένοι στο Αιώνιο Πεδίο. Χιλιάδες Έλληνες ανανεώνουμε τον όρκο μας τον ιερό, ενώπιον Ηρώων και Μαρτύρων για την συνέχεια του Αγώνα για την Αιώνια Ελλάδα.
Πίσω μας ακριβώς, στη σκιά του Καλλίδρομου Όρους, στον Κολωνό Λόφο παρατάχθηκαν οι ύστατοι υπερασπιστές των Θερμοπυλών. Δυο ημέρες αντιστάθηκαν νικηφόρα στην πλημμυρίδα της Ασίας. Λακεδαιμόνιοι, Θεσπιείς και σύμμαχοι σαν ένα χαλύβδινο σώμα συνέτριψαν τις βαρβαρικές ορδές. Έπνιξαν στο αίμα Μήδους και Πέρσες και όλα τα βάρβαρα έθνη της Ανατολής. Ήταν απόκοσμη η εικόνα της φάλαγγας των Ελλήνων οπλιτών με το τείχος από τις ενωμένες ασπίδες και τις φονικές αιχμές των δοράτων που προεξέχουν και στην κορυφή οι απαστράπτουσες περικεφαλαίες με τα λοφία που κυματίζουν στον θερινό αέρα.
Ο τρόμος κυρίευε τους βαρβάρους, πριν τους αγκαλιάσει ο θάνατος. Μέσα σε δύο ημέρες αμέτρητα κορμιά διαμελισμένα υψώθηκαν σαν τείχος μέσα στις Θερμοπύλες. Ένα σφαγείο το στενό με τους πάλαι ποτέ τρομερούς εισβολείς σε αποσύνθεση πλέον κάτω από τον καυτό ήλιο του θέρους. Την ώρα εκείνη την κρίσιμη ένας προδότης σφράγισε το Θείο δράμα όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία των Ελλήνων. Οι "Αθάνατοι" του Ξέρξη διέσχισαν την Ανοπαία ατραπό και κύκλωσαν το ελληνικό στρατόπεδο. Και έμειναν μόνοι οι 300 Λακεδαιμόνιοι του Λεωνίδα και οι 700 Θεσπιείς του Δημοφίλου.
Απρόσιτοι όμως μέχρι την ύστατη ώρα. Με εκατομμύρια βαρβάρους να μην τολμούν να αντικρούσουν την πολεμική αρετή τους. Για να πέσουν στο τέλος μαχόμενοι υπό την σκιάν των εχθρικών τοξευμάτων όπως μοιραία είχε προφητεύσει ο τρομερός Διηνέκης, ο φονικότερος των Λακεδαιμονίων.
Τους αφιέρωσε λίγα έτη αργότερα ο μέγας Σιμωνίδης τους παρακάτω στίχους: "Για τους πεσόντες στις Θερμοπύλες ευκλεής η τύχη, λαμπρή η μοίρα, βουβός ο τάφος. Αντί θρήνων, αιώνια μνήμη και έπαινος για πεπρωμένο. Τέτοιο εντάφιο ούτε η φθορά ούτε ο πανδαμάτωρ χρόνος αμαυρώνει".
Πράγματι, 2500 χρόνια πέρασαν και η θυσία των Ελλήνων στις Θερμοπύλες παραμένει το πιο φωτεινό ορόσημο για όσους αναζητούν την απρόσιτη οδό της αρετής στον διαχρονικό Αγώνα για την Ελλάδα και την Ελευθερία. Ένας μόλις χρόνος πέρασε από την τελευταία φορά που σταθήκαμε εδώ στο Αιώνιο Πεδίο, ένας χρόνος γεμάτος αγώνες και θυσίες για την Αιώνια Ελλάδα. Και είμαστε και πάλι εδώ όρθιοι, ακμαίοι, κραταιοί, πανίσχυροι απέναντι σε ένα πλήθος από προδότες και βαρβάρους και η Νίκη της Χρυσής Αυγής είναι αυτή που θα σημάνει και την απελευθέρωση της Πατρίδας μας. Για αυτή την Νίκη ας αγωνιστούμε όλοι ενωμένοι.
ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!
Δημοσίευση σχολίου