Ο βομβαρδισμός της Ελλάδος

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

Πριν από μερικές δεκαετίες, τέτοιες μέρες, δυο φαινομενικά αντίπαλες χώρες, αν πιστέψουμε την προπαγάνδα των ΜΜΕ, η Ελλάδα και η Γερμανία, γνώριζαν τον «ανθρωπισμό» των «δημοκρατών» της υφηλίου.

Μεσημέρι 11ης Ιανουαρίου 1944, οι «φίλοι» και σύμμαχοί μας επιδράμουν εναντίον του Πειραιά. Χωρίς αναστολές και χωρίς τύψεις, εφαρμόζουν ένα άνανδρο σχέδιο για να νικήσουν τους «κακούς» του παραμυθιού. Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι, οι Σύμμαχοι των Ελλήνων, χάριν των οποίων η Ελλάδα υπέστη την γερμανική εισβολή, βομβαρδίζουν τους Έλληνες. Τους γκρεμίζουν τα σπίτια και τις εκκλησίες τους, και σκοτώνουν 5.500 Έλληνες. Α ναι, και 8 Γερμανούς στρατιώτες.

Στόχος τους δεν είναι οι γερμανικές δυνάμεις, αλλά η κατασκευή ενός κλίματος φόβου, η τρομοκρατία, ο παραδειγματισμός σε περίπτωση ανυπακοής. Άγγλοι και Αμερικανοί σκοτώνουν τους αμάχους για να ξεσηκωθούν οι οικείοι τους εναντίον των ενόπλων Γερμανών, και να ηττηθούν, να σκοτωθούν όπως συνέβαινε με τις αψυχολόγητες και βάρβαρες κομμουνιστικές επιθέσεις εναντίον μεμονωμένων Γερμανών, με την βοήθεια των κιβωτίων με λίρες στερλίνες, και τέλος να αλληλοεξοντωθούν σε έναν πικρό και καταματωμένο αδελφοκτόνο εμφύλιο, ώστε να εμφανιστούν οι από μηχανής Χρηματιστηρίων σωτήρες. Ένα χρόνο μετά το πείραμα του Πειραιά, οι αδιάφθοροι τιμητές του κατ’ ευφημισμόν «ελευθέρου κόσμου», επιστρέφουν, αυτή την φορά ακόμη πιο σατανικοί, στην Δρέσδη. Είναι 13 Φεβρουαρίου 1945. Δυο μέρες πριν, ο κόσμος έχει μοιραστεί στα τεφτέρια των Συμμάχων που πουλούν και αγοράζουν λαούς, στην διάσκεψη της Γιάλτας, στην Ουκρανία. Τα ανώτατα κλιμάκια της βρετανικής αεροπορίας RAF, προετοίμαζαν από το καλοκαίρι του 1944 το αεροπορικό χτύπημα, με την ονομασία «Operation Thunderclap», προκειμένου να καμφθεί το ηθικό του γερμανικού λαού και να απαξιωθεί στα μάτια του η ηγεσία του, στην οποία ο γερμανικός λαός παρέμενε πεισματικά πιστός, σύμφωνα με προγενέστερη οδηγία του βρετανικού και αμερικανικού στρατιωτικού επιτελείου, στην Διάσκεψη της Καζαμπλάνκα.

Οχτακόσια πέντε βομβαρδιστικά βομβαρδίζουν την παλιά πόλη επί 14 ώρες με εμπρηστικές βόμβες και βόμβες φωσφόρου. Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα βόρεια, παραμένουν πρακτικά ανέπαφες. Το ένα τρίτο των οικιών και το 90% του ιστορικού κέντρου της πόλης που κοσμείται από μπαρόκ και αναγεννησιακά κτίρια, τυλίχτηκαν στις φλόγες. Συνολικά καταστράφηκαν πάνω από 6.480.000 τ.μ. και σκοτώθηκαν 135.000 άμαχοι, γυναίκες και παιδιά. Τα περισσότερα θύματα απανθρακώθηκαν ή πέθαναν από ασφυξία, λόγω του μονοξειδίου του άνθρακα και των υψηλών θερμοκρασιών που εκλύονται. Οι Άγιοι Σύμμαχοι ακολούθησαν την τακτική της «συλλογικής τιμωρίας» του γερμανικού λαού. Το δόγμα της «συλλογικής ευθύνης» θα ακολουθήσουν μερικά χρόνια αργότερα και στις διώξεις, φυλακίσεις, δολοφονίες και την τρομοκρατία εναντίον των Ελλήνων Εθνικιστών της Χρυσής Αυγής.

Οι Σύμμαχοι δεν θέλουν να είναι μόνο κερδισμένοι. Θέλουν να είναι νικητές, ολοκληρωτικά, τελειωτικά. Η συμφωνία της Γιάλτας πρέπει θυσιαστικά να επισφραγισθεί με το αίμα των αμνών. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων πρέπει να βαφτεί με αίμα στους Δίδυμους Πύργους. Οι αντιφρονούντες στο Ιράκ και την Λιβύη πρέπει να εξοντωθούν δημόσια και παραδειγματικά. Ελλάδα, Φεβρουάριος του 2017 . Οι σύμμαχοι και εταίροι βομβαρδίζουν το ελληνικό έθνος που βρίσκεται έρμαιο μιας ετοιμόρροπης, ανίκανης και εθελόδουλης ηγεσίας, με νέες απαιτήσεις. Δεν θέλουν τα λεφτά των Ελλήνων. Λεφτά έχουν, και εκδίδουν όσα θέλουν. Τα λεφτά τους είναι, εξάλλου, άυλα. Υπάρχουν μόνο στις οθόνες των υπολογιστών τους, και τα αυγατίζουν αυθαίρετα και κατά βούλησιν.

Στην Ελλάδα του ολοκαυτώματος των μνημονίων δεν έχουμε καταμετρήσει ακόμη την πλήρη έκταση της καταστροφής, γιατί η επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη. Η αμερικανοκρατούμενη Γερμανία, το Σίτυ του Λονδίνου και η Διοίκηση των ΗΠΑ, απαιτούν οι μισθοί και οι συντάξεις των Ελλήνων να πέσουν στα 300 ευρώ και παρακάτω, να γίνουν επιδόματα δουλείας σε μάζες απελπισμένων, ετοιμοθάνατων και απανθρακούμενων οικονομικά και βιολογικά, Ελλήνων.

Οι Εθνικιστές, μόνοι όρθιοι σε έναν κόσμο που καταρρέει σε ερείπια κοινωνικά και οικονομικά, βλέπουν εμπρός τους να τους οδηγούν με το Εν Τούτω Νίκα, τους τελευταίους υπερασπιστές της Γης, του Αίματος, των Ιδεών. Στον αγώνα αυτόν καλούν στο πλευρό τους όσους είναι ακόμη ζωντανοί. Όσοι δεν αντιλαμβάνονται την έκταση της μάχης, και την σημασία της εκβάσεως του πολέμου, μπορούν τουλάχιστον να μην προσμετρούν τους δημίους τους ως συμμάχους, αλλά ως εγκληματίες.

Ηλίας Κασιδιάρης στο “Εμπρός”: Θα καταργήσουμε τα νομοθετήματα που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο!

Συνέντευξη στην Εθνική εφημερίδα "Εμπρός"

Μεθοδεύσεις συγκάλυψης των σκανδαλωδών δανείων τα οποία έλαβαν τα κόμματα της διαφθοράς και των μνημονίων, αλλά και ΜΜΕ που τα υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν υπέρ των αντιλαϊκών και αντεθνικών πολιτικών τους, καταγγέλλει ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή. Το εθνικιστικό κόμμα, καταγγέλλει την συνεργασία μεγαλοτραπεζιτών, καναλαρχών και πολιτικάντηδων και την επιχείρηση συγκάλυψης μέσω του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής. Στην Επιτροπή μόνο ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, ανέκρινε κανονικότατα τους μάρτυρες, και αποκάλυψε τα σκάνδαλά τους. Μετά από 10 μήνες υποτιθέμενου ελέγχου των θαλασσοδανείων, κομμάτων και καναλιών, υπάρχουν ευθύνες ή όχι; Και γιατί οι ένοχοι δεν παραπέμπονται στην δικαιοσύνη, αλλά θα κληθεί και πάλι ο αγρίως φορολογούμενος Έλληνας να πληρώσει για να τους σώσει; Στις ερωτήσεις του ΕΜΠΡΟΣ απαντά ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στην Επιτροπή, βουλευτής Αττικής και εκπρόσωπος Τύπου, Ηλίας Κασιδιάρης.

-Κύριε Κασιδιάρη, μιλήσατε την Τετάρτη στην βουλή στην συζήτηση για τα δάνεια κομμάτων και καναλιών. Ηταν το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας ενός έτους στην οποία συμετείχατε, και για την οποία η Χρυσή Αυγή εξέδωσε το δικό της πόρισμα. Ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα από τα όσα ο ίδιος είδατε και ακούσατε;

Η εξεταστική επιτροπή στήθηκε από τον Σύριζα για να ξεπλύνει την διαπλοκή, να σβήσει τις ποινικές ευθύνες πολιτικών για κακουργήματα και να δώσει ώθηση στο καθεστώς της διαφθοράς που για δεκαετίες καταστρέφει την Πατρίδα μας.

-Στο αρχικό πόρισμα της πλειοψηφίας, υπήρχαν ευθύνες για τον Στουρνάρα οι οποίες κατά την ομολογία του Δημήτρη Καμμένου, με «ένα αόρατο χέρι» αφαιρέθηκαν από το τελικό πόρισμα. Υπάρχουν ευθύνες και ποιοι οφελούνται από την συγκάλυψή τους;

Ένοχος είναι ασφαλώς ο Τσίπρας και όλοι οι βουλευτές που συνυπέγραψαν το άθλιο πόρισμα των Σύριζα-Ανέλ. Ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός λόγω της συνεχούς προβολής των ΜΜΕ και σήμερα εξοφλεί τον λογαριασμό αυτό.

- Το θετικό από τις διαδικασίες αυτές είναι ότι με την Χρυσή Αυγή σε ρόλο δημόσιου κατήγορου, οι Ελληνες μαθαίνουν την αλήθεια. Όμως αυτές οι διαδικασίες της βουλής πιστεύετε ότι μάλλον συγκαλύπτουν και ξεπλένουν σκάνδαλα, παρά οδηγούν σε λύσεις;

Είναι θετικό να ακούγονται οι Αλήθειες της Χρυσής Αυγής σε μία βουλή διαφθοράς και σκανδάλων. Φυσικά, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι για τη σωρεία των εγκλημάτων που αποκαλύπτουμε, πρέπει να κυβερνήσει την χώρα ο Λαϊκός Σύνδεσμος.

-Όμως, για τα δάνεια των Ελλήνων, οι οποίοι αποδεδειγμένα δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν, δεν βλέπουμε να υπάρχει προοπτική κυβερνητικής παρεμβάσεως. Για τους μεγάλους οφειλέτες όπως τα κόμματα του μνημονιακού τόξου, υπάρχουν διαδικασίες προστασίας τους. Υπάρχει ελπίδα για τους Ελληνες επαγγελματίες και ιδιώτες;

Επί των ημερών του Σύριζα και εν έτει 2016 ο Μπόμπολας ξαναπήρε εκατομμύρια για να πληρώσει τους τόκους των παλαιών του δανείων. Το καθεστώς της διαπλοκής συνεχίζεται και την ίδια ώρα χιλιάδες απλοί πολίτες καταληστεύονται από το τραπεζικό σύστημα.

-Πληρώνουμε όλοι τα δάνεια των καναλιών που συστηματικά αποκλείουν τους εκπροσώπους μισού εκατομμυρίου Ελλήνων από την ενημέρωση, όταν δεν τους συκοφαντούν. Προστέθηκε πρόσφατα σε αυτούς και η δημόσια τηλεόραση. Πώς θα αντιμετωπίσει ο λαός το παράδοξο και να πληρώνει και να φιμώνεται;

Ο μόνος τρόπος να συντριβεί αυτό το άθλιο καθεστώς της παραπληροφόρησης είναι να στηριχτεί ο Λαϊκός Σύνδεσμος. Είμαστε η μόνη δύναμη που μπορεί να ρίξει ΜΑΥΡΟ σε όσους κλέβουν το Δημόσιο και λένε ψέμματα στους πολίτες.

-Εχετε υπολογίσει το ύψος των «κλεμμένων» από το πορτοφόλι του Ελληνικού λαού και την σχέση τους με το «χρέος»;

Μόνο από κόμματα, κανάλια και Siemens το δημόσιο έχει χάσει πάνω από 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορώ να συγκρίνω το ποσό αυτό με το χρέος, μέχρι να γίνει λογιστικός έλεγχος και να αποδειχθεί το πραγματικό ύψος του δημοσίου χρέους

-Το «υπερταμείο» μπορεί να υποθηκεύσει και να πουλήσει οτιδήποτε ανήκει στο ελληνικό κράτος. Υπάρχει τρόπος ανατροπής αυτών των αποφάσεων που έχουν ισχύ 99 ετών;

Όταν αποκτήσουμε κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα καταργήσουμε αυτά τα άθλια νομοθετήματα που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ξένο προτεκτοράτο.

-Τα κόμματα του μνημονιακού τόξου παριστάνουν ότι διαφωνούν με την λήψη μέτρων από τώρα για το 2019, όταν τα μέτρα έχουν ήδη καταγραφεί και ψηφιστεί στο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Γιατί κάθε φορά αυτό το θέατρο με τις διαπραγματεύσεις, τις πιέσεις και τις απειλές για καταστροφή, Grexit, και εκλογές;

Ταΐζουν σανό τον ελληνικό λαό και πίσω από την πλάτη του ομονοούν για το ξεπούλημα της Πατρίδας μας. Θεωρώ, πάντως, ότι το θέατρο της δήθεν «διαπραγμάτευσης» έχει καταρρεύσει
και οι πάντες γνωρίζουν πως ΝΔ και Σύριζα είναι και οι δύο ανδρείκελα των ίδιων τοκογλύφων.

-Ο λαός είναι θυμωμένος, αλλά η αντίδρασή του είναι μάλλον αυτοκαταστροφική. Αυτή η σιωπηλή πλειοψηφία θα μπορέσει να εκφραστεί στις επόμενες εκλογές όπως συνέβη στις ΗΠΑ με τον Τραμπ;

Είναι βέβαιο πως η οργή του ελληνικού λαού θα εκφραστεί δυναμικά στις εκλογές και θα ενισχύσει την Χρυσή Αυγή, όπως έγινε πρόσφατα στις ΗΠΑ, την Αυστρία και σύντομα θα γίνει σε πολλές ακόμα μεγάλες χώρες της Ευρώπης.

Αγροκτήματα δημοσίου: Δουλειά κατά προτεραιότητα στους “μετανάστες” - Δηλώσεις Κ. Μπαρμπαρούση και Ν. Μίχου στην εφημερίδα «Εμπρός»

Η κυβέρνηση θυμήθηκε τα εγκαταλελειμμένα κτήματα ιδιοκτησίας δημοσίου! Ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης υπέβαλε υπόμνημα στην αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας και αρμόδια για την Καταπολέμηση της Ανεργίας Ράνια Αντωνοπούλου, με το οποίο της ζήτησε μέρος των ευρωπαϊκών προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, ώστε να κατευθυνθούν στην αξιοποίηση των «ξεχασμένων» αγροκτημάτων. Πώς όμως προέκυψε η ξαφνική ευαισθησία του υπουργού; Ποιοι θα είναι αυτοί οι 3.000 που θα εργαστούν στα «κοινωνικά αγροκτήματα»;

Για όσους πίστεψαν ότι θα απασχοληθούν φτωχοποιημένοι και άνεργοι Έλληνες αγρότες, επλανήθησαν πλάνη μεγάλη! Ωφελούμενοι του προγράμματος, κατά προτεραιότητα ΔΕΝ θα είναι Έλληνες! Θα είναι μετανάστες και «πρόσφυγες», οι οποίοι θα προσληφθούν από τους φορείς κοινωνικής οικονομίας (εκτός ΑΣΕΠ) με κανόνα «μέχρι πέντε σχέδια κάθε φορέας κοινωνικής οικονομίας και μέχρι πενήντα ωφελούμενους». Οι χειμαζόμενοι από τα μνημόνια Έλληνες, δεν θεωρούνται στην χώρα τους ως «ευάλωτες ομάδες» και έτσι δεν χρίζουν του παραμικρού ενδιαφέροντος!

Η πληρωμή των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών των «προνομιούχων» ωφελούμενων αλλοδαπών, θα γίνεται απευθείας από τον ΟΑΕΔ, χωρίς την εμπλοκή των φορέων κοινωνικής οικονομίας, οι οποίοι όμως θα λάβουν το 20% του προϋπολογισμού για να καλύψουν την οργάνωση της συγκομιδής, την γραμματειακή υποστήριξη και την προμήθεια του σχετικού εξοπλισμού. Την νέα αυτή πρόκληση, σχολίασαν στο «ΕΜΠΡΟΣ» οι Βουλευτές της Χρυσής Αυγής, Αιτωλοακαρνανίας Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης και Ευβοίας, Νικόλαος Μίχος.

Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης:  Μετά τα ξενοδοχεία, τα σπίτια και τα καταλύματα με ψύξη-θέρμανση, θέλουνε να δώσουνε και Ελληνική γη στους λαθρομετανάστες. Την στιγμή που ο Έλληνας πεινάει, που του παίρνουνε το σπίτι και τα χωράφια, τσακίζοντάς τον με τις παράλογες και παρανοϊκές φορο λογίες τις οποίες αδυνατεί πλέον να πληρώσει, οι άνθρωποι αυτοί που πλέον είναι ξεκάθαρα προδότες, σκοπεύουν να δώσουν τα πάντα στους ισλαμιστές.

Είναι φανερό πλέον πως δρουν και προς όφελος της τουρκίας. Να τους χαίρονται οι ψηφοφόροι τους. Η κυβέρνηση αυτή είναι «δορυφόρος» του Ερντογάν. Οι άνθρωποι αυτοί από την στιγμή που δίνουνε την δημόσια Ελληνική γη για να δουλέψουνε ή και να απασχοληθούνε οι μετανάστες και όχι οι άνεργοι Έλληνες αγρότες, είναι ξεκάθαρα προδότες και πρέπει να συλληφθούν και να δικαστούν. Αυτό είναι καθαρή προδοσία. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ αυτό.

Νικόλαος Μίχος: Είναι σίγουρο ότι θα πάρουνε μετανάστες για να δουλέψουνε τα Δημόσια αγροτεμάχια. Αγαθά που θα παράγονται από αυτό το πρόγραμμα, θα πηγαίνουνε στους λαθρομετανάστες, αλλά και στους ρομά. Εδώ έχω να καταγγείλω ότι πρώην υπουργός της ΝΔ είχε κόψει στην Λάρισα μεγάλο κομμάτι από την επιδότηση όταν πηγαίνανε οι κτηνοτρόφοι το γάλα και την έδινε σε μεγάλη οικογένεια ρομά. Είχε γίνει δηλαδή ο συγκεκριμένος βουλευτής «νταβατζής» στους κτηνοτρόφους για να δίνει επιδότηση από το γάλα στους ρομά. Δεν θέλουνε να δουλέψουνε οι Έλληνες στην Ελληνική γη. Αν θέλανε να δουλέψουνε οι Έλληνες, και να παράγουν οι Έλληνες, δεν θα βάζανε αυτούς τους φόρους στους αγρότες.

Δεν θα βάζανε αυτούς τους φόρους στους κτηνοτρόφους. Καμία κυβέρνηση, ούτε αυτή ούτε οι προηγούμενη δεν θέλουνε τους Έλληνες καλλιεργητές στην Ελληνική γη. Γιός συγκεκριμένου υπουργού και θα πω και ονόματα την επόμενη εβδομάδα, πέρυσι, και μόνον από μια τράπεζα, έβγαλε 15 εκατομμύρια από τους πλειστηριασμούς που κάνανε στον κοσμάκη για να μην τους πάρουνε τα σπίτια. Αυτά τα δικηγορικά γραφεία είναι εκβιαστές. Δεν θέλουνε να προχωρήσει ο αγρότης, δεν θέλουνε να προχωρήσει ό κτηνοτρόφος, δεν θέλουνε να προχωρήσει η Ελλάδα.

Μοντέρνοι καιροί

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

«H Ελλάδα πρέπει να βγει από το ευρώ και να επιστρέψει στο δικό της νόμισμα. Απλώς χάνουν χρόνο». Αυτά δήλωνε ο Ντόναλντ Τραμπ το 2012. Όσοι ζουν σε συνθήκες πραγματικής ζωής, εκτός κομματικής και οικονομικής νομενκλατούρας, ξέρουν ότι πριν από πέντε χρόνια τα οικονομικά τους ήσαν καλύτερα, και μια συντεταγμένη απεξάρτηση από το ευρώ θα μας είχε τώρα οδηγήσει στην άλλη μεριά της μιζέριας και της απαξίωσης που γνωρίζει η χώρα μας και ο λαός μας, στην επανεκκίνηση και την ανασυγκρότηση της ζωής μας. Επομένως ο θείος Ντόναλντ, σαν να έχει δίκιο.

Αυτοί που μετρούν την ζωή των Ελλήνων, με τα νούμερα της Goldman Sachs, θα απαντήσουν βεβαίως πως οι Αμερικανοί έχουν τους λόγους τους να μας θέλουν εκτός ευρώ. Με την διαφορά ότι έχουμε κι εμείς τους δικούς μας λόγους. Αλλωστε, όπως η ιστορική γνώση δείχνει, το κέντρο των αποφάσεων δεν είναι οι ΗΠΑ, αλλά η Αγγλία. Οι συμμαχίες και οι κάθε λογής συμφωνίες, συμβόλαια και συναινέσεις, δεν είναι γραμμένες σε πέτρα, αλλά, ακόμη κι αυτές τις πέτρες, τις έσπασε ο προπάτοράς τους, Μωυσής, απηυδησμένος από τον λαό που έμπλεξε.

Αν παρατηρήσουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούνται από εκείνους που προπαγανδίζουν την υποδούλωσή μας, -και «είναι πολλά τα λεφτά», όπως έδειξε η Χρυσή Αυγή στην Βουλή, αποκαλύπτοντας τα συμφέροντα πίσω από τα θαλασσοδάνεια κομμάτων και ΜΜΕ-, χρησιμοποιούνται με σκοπό την παραπλάνηση των μαζών. Με κύριο συνθετικό την «ελευθερία» και τον «άνθρωπο», όπως για παράδειγμα ο «φιλελευθερισμός», κρύβουν την καταστολή και την φυλάκιση του ανθρώπου. Ο κόσμος του «ελεύθερου εμπορίου» μόνο ελεύθερος δεν είναι. Εισβάλλει στην καθημερινότητά μας, αρπάζοντας από τους σπόρους που «απαγορεύεται» να καλλιεργούμε, έως την ελευθερία του λόγου, και επιβάλλοντας από μεταλλαγμένες τροφές ως τοξικές σκέψεις. Όμως, με εξαίρεση μια χολυγουντιανού τύπου καταστροφή του πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε, βήματα προς τα πίσω, δεν γίνονται στην Ιστορία. Ή, όπως λέγεται, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Το να επιχειρεί κανείς να αγνοήσει την διανοητική, δογματική, οικονομική και ιδεολογική πορεία της ανθρωπότητας, είναι ανόητο και ανώφελο.

Σε έναν κόσμο όπου η πληροφορία μεταδίδεται αστραπιαία από τους δορυφόρους, ένα σύστημα από φρυκτωρίες δεν θα ήταν κακό να υπάρχει, καλού-κακού. Αλλά δεν είναι το Αύριο που θα υποσχεθούμε στους πολίτες που μας εμπιστεύονται. Οι Ευρωπαίοι και ιδιαιτέρως οι εθνικιστές, πρέπει να βγούμε από τα ιδεολογικά ψευτοδιλήμματα που μας κρατούν μακριά από τους στόχους μας, και την νοσταλγία για ένα παρελθόν που δεν γνωρίσαμε, και να ασχοληθούμε ενεργητικά με αυτό που μπορούμε να επηρρεάσουμε: το Παρόν το δικό μας και των εθνών μας που έχουν ανάγκη από εθνικιστικές ηγεσίες. Αντί για την ανέξοδη αντίδραση, την γκρίνια, την ιδιωτική αδιαφορία και τις νευρώσεις του παρελθόντος, υπάρχει ένα Αύριο που περιμένει να χτιστεί από εμάς και όσους πιστεύουν σε αυτό.

Ο αντίπαλος δεν σταματά να εργάζεται και δεν έχει καμία έγνοια αν θα του πουν ότι είναι καλός ή κακός. Για να συγκαλύπτει τις καταστροφές που προκαλεί, έχει, άλλωστε, τις «φιλανθρωπίες», άλλη μια κατάχρηση της λέξεως άνθρωπος. Απληστοι και εγωκεντρικοί, οι μετέχοντες της καταστροφής του Πολιτισμού μας, δεν έχουν πλέον ανάγκη από τα έθνη και τα κράτη. Σε έναν κόσμο εκπαιδευμένων τεχνοκρατών, γιατί να χρειάζεται να πείθουν, να εκβιάζουν ή να εξαγοράζουν κυβερνήσεις, που μπορεί να τους εμποδίσουν κάποτε να κάνουν «ελεύθερα» την δουλειά τους, να ικανοποιούν τις φιλοδοξίες τους και να ελέγχουν όλους και όλα; Θέλουν την «παγκόσμια διακυβέρνηση» που ζήτησε ο Τζέφρυ Παπανδρέου και υλοποιούν οι διάδοχοί του.

Οι εθνικιστές που ανεβαίνουν σε ολόκληρη την Ευρώπη θα επιχειρήσουν να ανακατέψουν τα χαρτιά του εν εξελίξει παιχνιδιού, και να καθυστερήσουν ή να ανακόψουν την εξέλιξή του. Οι βίαιες επιθέσεις εναντίον του νέου προέδρου των ΗΠΑ, και όσων εκφράζονται υπέρ της εθνικής κυριαρχίας, σκοπό έχουν να ξεπλύνουν τα εγκλήματα των προκατόχων του. Η Αμερικανική καθεστωτική Αριστερά των Δημοκρατικών, θέλει να ξεχαστεί η Λιβύη και το Αφγανιστάν ή όπως ξεχάστηκαν η Χιροσίμα, το Ναγκασάκι, το Βιετνάμ. Θέλουν να πείσουν πως ό,τι μεσολάβησε μεταξύ Χίτλερ και Τραμπ ήταν φυσιολογικό. Πως πριν την εκλογή Τραμπ, τα πράγματα ήσαν καλά (για ποιον;), και αυτή η ψευδαίσθηση της προ Τραμπ «χρυσής εποχής» εξυπηρετεί το να ξαναχτίσουν την μάσκα του ανθρωπιστή πάνω στο αληθινό πρόσωπο της βαρβαρότητας.

Ο πολιτικός αναλφαβητισμός των συγχρόνων μας εξυπηρετεί την επιβολή των Σοφών. Το σχέδιο υπάρχει. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι θα πετύχει. Είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει την Ευρώπη στην αναζήτηση της ταυτότητάς της. Όλως παραδόξως, πολλές από τις μετά Χριστόν παραδοσιακές αξίες της, ταυτίζονται με τις παραδοσιακές αξίες όχι του πολιτικού Ισλάμ αλλά των μουσουλμάνων. Ποιος ξέρει πώς θα λειτουργήσει ο συγχρωτισμός; Ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.

Τώρα που ζούμε

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

«Ούτε ποιητές, ούτε διανοούμενοι, ούτε καν οι πολεμιστές δεν μπορούν να σώσουν την Δύση και τον πολιτισμό της. Άνθρωποι της Παράδοσης, αφήστε κάτω τα βιβλία σας! Σταματήστε να πηγαίνετε διακοπές στην εξοχή και να επιστρέφετε στην πόλη για να εξακολουθήσετε να είστε μέρος του προβλήματος. Κάντε κινήσεις αποφασιστικές και αποτελεσματικές. Φυτέψτε ένα δέντρο του οποίου την σκιά δεν θα απολαύσετε εσείς προσωπικά. Απλώστε βαθιές ρίζες. Κάντε το έργο σας να σας προσδιορίζει, και όχι μια σκοτεινή παράθεση του Έβολα…».

Αυτά έγραφε τις προάλλες Εθνικιστής που έχει κάνει πράξη τα λόγια που πολλοί από εμάς, εμού συμπεριλαμβανομένης, λέμε συχνά. Με ενθουσίασε η τοποθέτηση του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής για το αγροτικό ζήτημα, την περασμένη Τετάρτη. Είπε πως «όσοι πιστεύουν πως οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής θα πάψουν να είναι δίπλα στον λαό, κάνουν λάθος», και χαρακτήρισε τους Έλληνες αγρότες «τελευταία γραμμή αμύνης» και «ψυχή του Έθνους». Είναι αισιόδοξο πως ένας πολιτικός ηγέτης, στις ικανότητες και την ειλικρίνεια του οποίου πιστεύω, είπε αυτά που θα έπρεπε όλοι οι εχέφρονες Έλληνες πολιτικοί να πιστεύουν και να εργάζονται για την επίτευξή τους.

Ναι, λοιπόν, «πρωτογενής παραγωγή» και «αγροτική ανάπτυξη» χωρίς εργατοπατέρες της ελιτίστικης αριστεράντζας. Ο αγώνας των αγροτών είναι πρωτίστως αγώνας των Εθνικιστών, αυτών που αντιλαμβάνονται ότι Αίμα και Γη ταυτίζονται, Φύση και Πατρίδα είναι ένα. Παρότι έζησα το όνειρο της ελληνικής επαρχίας για ικανό διάστημα, δεν χάρηκα όσο είχα στον νου, και κυρίως στην ψυχή μου, την ζωή κοντά στην φύση. Ίσως επειδή η θέληση βρισκόταν περισσότερο στην ψυχή και λιγότερο στο μυαλό μου. Ίσως γιατί για όλα τα πράγματα υπάρχει ένας τόπος και ένας χρόνος που δεν μπορείς ούτε να πιέσεις ούτε να εκμαιεύσεις, αλλά όλα εξαρτώνται από μια αθέατη συγχρονικότητα που ταλαντώνει το νήμα της ζωής, και πρέπει να είσαι έτοιμος εκεί ανάμεσα να το αδράξεις και να κάνεις την δική σου εκτίναξη στο εκκρεμές του Χρόνου. Και με την ενέργειά σου να παράξεις έργο, γιατί τα λόγια είναι ωραία για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά οι πράξεις είναι που γεμίζουν την ψυχή, που κάνουν το μυαλό να γεμίζει με χυμούς, και την καρδιά να αναπαύεται στην θέα ενός δένδρου που ανθίζει, ενός καρπού που «δένει», μιας μέλισσας που καταπιάνεται με επιμέλεια και με το τραγούδι στο έργο της Ζωής.

Αν κάτι έχει λείψει από τους ανθρώπους των καιρών μας, είναι η αίσθηση του αιώνιου που συνδέεται μαγικοθρησκευτικά με το «εδώ και τώρα» εκεί όπου ένα δέντρο φυτεύεται όχι για να ικανοποιήσει την βουλιμία του ενός, αλλά με την ματιά στην χαρά και την ευτυχία αυτών που θα δροσιστούν από τους χυμούς της λεμονιάς που φύτεψε χωρίς να προσδοκά να γευθεί ο ίδιος τους καρπούς. Στα χρόνια που πέρασα μακριά από την πρωτεύουσα, γνώρισα νέους ανθρώπους, που άφησαν πίσω τους την ζωή στην Αθήνα (δεν λέω «εγκατέλειψαν» γιατί ό,τι έχουμε ζήσει αποτελεί μέρος του οικοδομήματος της υπάρξεώς μας), για να κάνουν μιαν επανεκκίνηση της ζωής τους. Άλλοι αναπαλαιώνοντας ένα προγονικό σπίτι (ήταν ο καιρός των κοινοτικών επιδοτήσεων, και καλώς έπραξαν όσοι επωφελήθηκαν για να στερεώσουν την ζωή τους στο θεμέλιο της γης). Άλλοι καταπιάστηκαν να παρέχουν στους αγχωμένους εκδρομείς των τριημέρων αθλήματα που τους έφερναν για λίγο κοντά στην Φύση, αναρρίχηση, ράφτινγκ, ορειβασία, ακόμα και περίπατο, αυτόν τον απλό, ευνόητο περίπατο όπου βάζεις το ένα πόδι εμπρός από το άλλο και κινείς τους μεγαλύτερους μύες του σώματος αντί για την άνω και κάτω σιαγόνα.

Πριν μερικά χρόνια, ένα παιδί μου είχε πει κάτι σοφό. Αναρωτήθηκε στο αυτοκίνητο καθ’ οδόν προς την καλοκαιρινή κατασκήνωση, γιατί οι άνθρωποι διαλέγουν να περνούν μόνο δεκαπέντε μέρες με τον τρόπο ζωής που επιθυμούν πραγματικά, και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, τις πιο πολλές, τις περνούν δυστυχισμένοι, ζώντας για εκείνες τις δεκαπέντε μέρες. Και μπορεί να είμαι υπαίτια για την απαρχή της οικογενειακής περιπέτειας των καλοκαιρινών κατασκηνώσεων, αφού είχα φρέσκη την προσκοπική εμπειρία όταν ξεκινήσαμε, αλλά «το αλεπουδάκι ξεπέρασε την αλεπού», και μου έδωσε ένα μάθημα ζωής.

Αν το ακολούθησα; Ναι, γιατί η Ζωή επέτρεψε να διακονώ την μεγάλη, ανυπέρβλητη αγάπη της Πατρίδας. Κι επειδή είναι πεπεισμένη πως όσα θέλουμε να πούμε πρέπει να τα λέμε όταν έχουμε τους ανθρώπους που εκτιμούμε κοντά μας, ας κλείσω το σημερινό κείμενο με μια προτροπή. Κάντε σήμερα αυτό που ζητά η ψυχή σας. Εκείνος που η μυρωδιά του στάβλου του φέρνει ευτυχία, ας γίνει βοσκός, ας πλάθει κατσούνες κι ας χαίρεται το dolce farniente του μεσογειακού Νότου. Είναι βέβαιον ότι θα είναι καλός και επιτυχημένος, με την δική του ζυγαριά κι όχι με τα μέτρα και τα φαντάσματα των άλλων. Κι όποιος σκέφτεται να αγωνιστεί αύριο, ας μην διαβάσει παρακάτω, μα ας ξεκινήσει τούτο το λεπτό.

Λίγο πριν πεθάνει, η γιαγιά μου που δεν πρόλαβα να γνωρίσω, απάντησε σε κάποιον από τους συγκεντρωμένους που την παρέστεκαν με ένα στιχάκι «το να πεθάνω να με κλαις, χάρη δεν σ’ το γνωρίζω. Τώρα που ζω θέλω να δω τα πιθυμώ κι ελπίζω». Ας μην κλαίμε αύριο πάνω από τις στάχτες της Πατρίδας. Ας βάλουμε ρότα σήμερα για όσα θέλουμε, επιθυμούμε και ελπίζουμε.

…ου μ’ εθέσπισεν οικείν Απόλλων

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

Στους μαθητές των σχολείων της ελεύθερης Κύπρου μοιράζονταν μέχρι πριν από δυο χρόνια, τετράδια με φωτογραφίες από την κατεχόμενη γη μας και το σύνθημα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ». Με αυτά και με τα βιβλία της Ελλάδος, έμαθαν τα Κυπριοτόπουλα, από το 1981, επί προεδρείας Κυπριανού, να νιώθουν στα χείλη το νόστιμον ήμαρ της επιστροφής στις εστίες που βίαια και βάναυσα κατέλυσαν οι Αττίλες με την συνενοχή ελλαδιτών πολιτικάντηδων που έκριναν, αντίθετα με τον Κίμωνα και τις τριήρεις του, πως η Μεγαλόνησος ήταν μακριά για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές φιλοδοξίες τους.

Όμως, η σχολική χρονιά 2014-2015 ήταν η τελευταία για τα τετράδια με τις εικόνες από τα Κατεχόμενα. Η απόσυρση των τετραδίων αποτελούσε ένα από τα «μέτρα ανοικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων». Ένα προαπαιτούμενο σαν τα ελλαδίτικα δηλαδή, όπου ο εν δικαίω ευρισκόμενος καλείται να «δώσει τόπο στην οργή» και να κάνει πίσω, και πίσω, και πίσω, μέχρι να πιστέψει κι ο ίδιος πως έχει άδικο. Και γιατί χαρίσαμε τα τετράδια, δηλαδή την μάθηση, την μνήμη και την ελπίδα χιλιάδων Κυπρίων μαθητών στους τούρκους; Για μια «υποχώρηση» παντελώς άχρηστη, ούτε καν συμβολική: ως ένδειξη… εκτίμησης για το σβήσιμο της φωταγωγημένης ψευτοσημαίας του ψευδοκράτους των κατακτητών στον Πενταδάκτυλο, για πέντε βράδια! Ο παραλογισμός δεν είναι προνόμιο του ελλαδικού κόμματος των πολιτικών κομμάτων, αλλά κοινό των ξενόδουλων πολιτικάντηδων.

Μιλώντας για την απόφαση απόσυρσης των κυπριακών τετραδίων, ο πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωνε πως «Κάποιες φορές πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις που δεν βρίσκουν σύμφωνη την πλειοψηφία του κόσμου» και πρότεινε να μπει η συλλογή των τετραδίων στο… μουσείο. Πολύ θα ήθελαν οι πολιτικάντηδες να βάλουν την Κύπρο στο μουσείο, όπως έβαλαν την Ιωνία, την Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη. Θα ήθελαν, αλλά δεν θέλουμε εμείς οι Έλληνες. Εμείς οι Έλληνες, είμαστε όλοι Εθνικιστές.

Η Πατρίδα δεν είναι για τα μουσεία, αλλά για τους ανθρώπους της. Αν κάποιοι θεωρούν πως η Ελληνική σημαία είναι ένα παλιόπανο που δικαιούνται από την πρόσκαιρη θέση τους και την παροδική ζωή τους να υποστέλλουν ή να καίνε, για μας είναι το σύμβολο του Έθνους που απάνω του μάτωσαν οι Σαλαμινομάχοι, ο Κολοκοτρώνης, ο Παλληκαρίδης, ο Σολωμού, ο Βλαχάκος, ο Φουντούλης. Αναιδείς Ελλαδίτες και Κύπριοι, εμείς οι Έλληνες, εμείς οι Εθνικιστές, στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, στο Κρητικό, στην Θράκη, στην Ρούμελη και τον Μωριά, δεν θα υποστείλουμε καμία σημαία, δεν θα πετάξουμε κανένα σημάδι της ελληνικότητάς μας, στον κάδο της λήθης. Αγκάθι θα είμαστε στο πλευρό σας, που θα τρέφεται από τις σάρκες σας ώσπου να σας καταπιεί. Κι αν το τίμημα, ώσπου Κύπρος και Ελλάδα να πέσουν η μια στην αγκαλιά της άλλης, είναι να μείνει σκλαβωμένη η Κύπρος, ας μείνει σκλάβα, με τα παιδιά της να ξέρουν πως έχουν χρέος να την ελευθερώσουν, μα κανένα δικαίωμα να την προδώσουν.

Παιδί μου, μέμνησο της Κύπρου! Θυμήσου πως απέναντι είναι ο Αττίλας που με τις ευλογίες των δήθεν φίλων και συμμάχων, βεβηλώνει τις εκκλησιές, τα μνήματα, το σπίτι μας και την αυλή μας. Οι ήρωες της ΕΟΚΑ, οι έφηβοι άνδρες της Μεγαλονήσου και οι σύγχρονοι ήρωές της, ο Ισαάκ και ο Σολωμού, δεν πέθαναν για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, ούτε καν για την σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά για την Γαλανόλευκη.

Για αυτήν την γη όπου θέσπισε να ζούμε ο Απόλλων, θα αγωνιστούμε στην Αθήνα, την Λευκωσία, την Αμμόχωστο και την Καρπασία, μέχρι την Νίκη.

Βουνό μου Πενταδάκτυλε
κάμε σεισμόν τζιαί σούστου
τζιαί τον καμόν σου σσιόνωσε
τζιαί τους αττίλες κρούσ’ τους.
Κρούσε τζιαί τη σημαία τους
καρφίν μες την καρκιάν σου
οι κλέφτες τζι η παρέα τους
να φύουν μακριά σου.
Νάρτει αέρας καθαρός
τζι εμείς εν να βουρούμεν
να βοηθήσει ο Θεός
τότες ν’ ανταμωθούμεν.
Μείναμε χρόνια μακριά
λιώννουμεν τζιαί πονούμεν
μόνον που καθηνυχτικά
το χώμα σου πατούμεν.
Τούτον κρατεί μας στη ζωή
την ώρα καρτερούμε
που λευτερκάν παντοτινή
Βουνό μου εν να χαρούμε.

Έλλη Ιωάννου

Πνευματική σκαλωσιά

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

"Θα τραγουδήσουμε τα μεγάλη πλήθη, τα συνεπαρμένα από την δουλειά, την ευχαρίστηση και την εξέγερση. Θα τραγουδήσουμε για τις πολύχρωμες, πολυφωνικές παλίρροιες της επανάστασης στις σύγχρονες πρωτεύουσες. Θα πολεμήσουμε τον ηθικισμό, κάθε ευκαιριακή ή ωφελιμιστική δειλία». Φίλιππο Τομάσο Μαρινέττι (1876-1944)

O Μαρινέττι, ηγέτης του Φουτουρισμού, ενός αμφιλεγόμενου αλλά σημαντικού κινήματος σκέψεως και τέχνης του Μεσοπολέμου, αντιτίθετο στην λατρεία για το παρελθόν και τους προγόνους, γιατί «κολλούσαν στο τσιμέντο την φυλή». Καθώς η «κρίση» την οποίαν γνωρίζει η ελληνική κοινωνία δεν θα τελειώσει τώρα κοντά, η οικονομική καταστροφή ήδη προκαλεί -και θα προκαλέσει και άλλες- θεμελιακές ηθικές και κοινωνικές αλλαγές.

Παρελθόν και πρόγονοι αποτελούν και θα αποτελούν για εμάς τους Εθνικιστές σημεία αναφοράς και εμπνεύσεως. Ένας Αλέξανδρος κοιμόταν με την Ιλιάδα στο προσκέφαλό του. Η Παιδεία των ημερών μας κάθε άλλο παρά προσηλωμένη είναι στην μελέτη της Ιστορίας, της Λογοτεχνίας ή της Ελληνικής Τέχνης εν γένει, ώστε να κινδυνεύουμε από προγονοπληξία. Κινδυνεύουμε όμως από εξιδανικεύσεις, συγκρίσεις και εμμονές που ανήκουν στην δικαιοδοσία των σταυρολέξων. Σήμερα, πολιτειακή και πολιτική ηγεσία και πολίτες βρίσκονται σε διπλό αδιέξοδο. Οικονομικό -από το οποίο υπάρχουν τρεις τρόποι εξόδου: ξοδεύουμε λιγότερα, κερδίζουμε περισσότερα και συνδυάζουμε τα δύο προηγούμενα-, και ηθικό: αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ως θύματα ή παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Και στα δύο άπαντες οι παραπάνω αδυνατούν να δώσουν αποτελεσματικές λύσεις. Αυτό οφείλεται στο τρίτο αδιέξοδο, το πνευματικό.

Ηγεσία και πολίτες έχουν αυτοπαγιδευθεί σε νοητικά λυσάρια που τους προσφέρουν έτοιμα οι διεθνείς φροντιστές σκέψεως. Σε κάθε πρόβλημα υπάρχει μια και μόνη απάντηση, μία και μόνη λύση, ένας τρόπος προσεγγίσεως, με μια παραλλαγή το πολύ. Η ανθρώπινη σκέψη, από αετός υψιπετής, με ευρεία εποπτική αντίληψη και πρωτοβουλία κινήσεων, μετατρέπεται σε οικόσιτο περιστέρι. Μα και σε αυτές τις ψυχές που βρίσκονται φυλακισμένες σε αυτό, οφείλουμε να προσφέρουμε την ευκαιρία να επανακάμψουν, με όποιες δυνατότητες έχουν.

Οι λύσεις στο πνευματικό αδιέξοδο μοιάζουν θαρρώ με σκαλωσιά. Μια πνευματική σκαλωσιά που θα επιτρέψει στους συμπατριώτες μας να δουν την «μεγάλη εικόνα» κατά τον αγγλοσαξωνικό νεολογισμό, να βγουν από την ασφάλεια της δυστυχίας, να πάψουν να γλείφουν τις πληγές τους, να δουν την πραγματικότητα έξω από την πόρτα τους που είναι πραγματικότητα και του διπλανού, και να συνειδητοποιήσουν πως μαζί με άλλους Έλληνες μπορούν να βρουν την λύση. O Νεοραγιαδισμός κι η απουσία του Γνώθι Σαυτόν αποτελούν τα βασικότερα ελαττώματα που έχουν αναπτύξει οι μετασοσιαλιστικοί Έλληνες. Η πνευματική σκαλωσιά του Εθνικισμού, θα τους δώσει την δυνατότητα να χτίσουν τον χαρακτήρα τους και να φανταστούν τον κόσμο της επόμενης μέρας. Τι θα γίνει όταν η κρίση τελειώσει; Και πώς θα προχωρήσουμε έως τότε;

Σε αυτά πρέπει οι Εθνικιστές να δώσουν τις σωστές απαντήσεις γιατί από αυτές εξαρτάται η συνέχεια του λαού και του Έθνους μας. Οι επιστήμονες και οι τεχνοκράτες που εμφορούνται από εθνικά αισθήματα είναι βεβαίως απαραίτητοι και οι γνώσεις και η εμπειρία τους ευπρόσδεκτες. Αυτοί όμως που θα καθορίσουν το Μετά θα είναι οι άνεργοι, οι επιχειρηματίες με τις κλειδωμένες βιοτεχνίες, όσοι μετέθεσαν τα όνειρά τους για ένα Αύριο που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν. Αυτοί θα είναι στον αγώνα αυτό οι σημαντικότεροι σύμμαχοι του μαχόμενου λαού. Χωρίς την κοινωνική επιταγή της εργασίας με την γνωστή σε όλους έννοια, όσοι αποκλείστηκαν βίαια από το δικαίωμα στην δουλειά, θα βρουν νόημα και σκοπό συνδράμοντας τους άλλους και μαζί τους εαυτούς τους.

Η δουλειά χωρίς πληρωμή που προωθούν τα παγκόσμια τρωκτικά μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του λαού αντί εναντίον του, όταν οι δομές εθνικής αλληλοβοήθειας ξεπεράσουν τον νοητικό φραγμό της εργασιακής εθελοδουλείας ως μέσου μιας απαξιωτικής της ανθρώπινης υπάρξεως, φυτοζωίας. Αυτά που κάποτε ήσαν αυτονόητα, αυτά που αγοράζονταν, δεν θα μπορούν να αγοράζονται πια, γιατί μόνο το περίσσευμα της ψυχής, ειλικρινές, χωρίς προσμονή ανταμοιβής θα μπορεί να μας κρατήσει ζωντανούς σωματικά και ψυχικά. Πολλοί προφητεύουν πως θα εξελιχθεί η ζωή μας σε ζούγκλα. Λέω πως όχι, κι αυτό είναι στο χέρι μας.

Στο χέρι των Εθνικιστών είναι οι Έλληνες να γίνουμε μια μεγάλη οικογένεια. Θα πρέπει να απαντήσουμε σε θεμελιώδη ερωτήματα. Να αναγνωριστούμε από τα εθνικά μας σουσούμια στην όψη και στο αίμα. Άγνωστες δυνατότητες θα βγουν στο φως ελεύθερες από τον καταναγκασμό της κοινωνικής επιβολής: Όχι «τι δουλειά κάνεις;» και «τι λεφτά έχεις», αλλά «ποιός είσαι;». Όπως ο αγρότης δεν κοιτάζει πώς να περάσει την ώρα του, παρά μόνο σκύβει με επιμέλεια, κόπο και προσμονή στο έργο του, έτσι δημιουργική η δύναμη του λαού μας θα βλαστήσει. Σαν τους επαναστάτες του Μαρινέττι θα μας συνεπάρει η δουλειά. Σαν τους ανθρώπους-βιβλία του Ρέι Μπράντμπερι, (συγγραφέα του δυστοπικού μυθιστορήματος «Φαρενάιτ 451») θα προχωρούμε φυτεύοντας, ποτίζοντας, φροντίζοντας και γευόμενοι τις ιστορίες μας. Δεν θα έχουμε ίσως όλες τις απαντήσεις, αλλά θα έχουμε αποφασίσει ποιες είναι οι ερωτήσεις που έχει νόημα να ρωτάμε. Το χρήμα δεν θα έχει εξουσία επάνω μας γιατί δεν θα είμαστε καταναλωτές αλλά παραγωγοί.

Κι αυτό είναι θαρρώ μια καλή σκέψη για να ξεκινήσουμε το 2017. Καλή Χρονιά.

Ελληνικό το νέο έτος

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

«Α, πρέπει να σε κάνω όπως σ' αιστάνομαι, ώ Φύση. Αλλιώς τα χέρια μου να σας αγγίξουν δεν πρέπει, θεία χρώματα του Ουρανού, αχτίδες χρυσές, και σένα των Μορφών Αρμονία...Μα το χέρι είναι, αχ, βαρύ για την τόση ελαφρότητα, για την τόση πάναγνη καθαρότητα, το μάτι ανάξιο, και γήινα τα χρώματά μου. Όμως ο πόθος με καίει της Αγάπης σας και λάμπετε, η ελπίδα μου λάμπει πιο δυνατά. Πιο δυνατά όταν λέω: «Δε θα ζωγραφίσω ποτές πιά». Δ. Πικιώνης, Πεζά Ποιήματα, 1918

Πρέπον και κατάλληλο σε αυτή την αρχή του νέου ενιαυτού, να μιλήσουμε για Ελληνικότητα. Στην ήπειρό μας μαίνεται εκ νέου ένας πόλεμος τακτικής. Μουσουλμάνοι-οχήματα με πρόσωπα και ταυτότητες που επιμελώς αφήνουν πίσω τους, προκαλούν αντι-ισλαμικό μίσος. Στον βωμό των οικονομικών συμφερόντων, ευρωπαϊκό αίμα χύνεται ξανά για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα του παγκόσμιου τρομοκράτη από το ξύπνημα των ταυτοτήτων της Ανατολής, μετά την πτώση των μεγάλων αυτοκρατοριών και μέχρι την κατασκευή της νέας. Η Ελλάδα, αυτή η γωνιά που συμπυκνώνει την δύναμη του κόσμου στα μερικές εκατοντάδες ελεύθερα και σκλαβωμένα τετραγωνικά χιλιόμετρά της, είναι το θησαυροφυλάκιο των γνώσεων και των χρησμών που χρειαζόμαστε όταν μας δίνεται να ερμηνεύουμε όσα με την επανάληψή τους καταλήγουν σε επιβεβαιωμένα σχέδια επιβολής για την εξόντωση του Έθνους μας και των άλλων Ευρωπαϊκών Εθνών.

Εμείς οι Εθνικιστές που είδαμε νωρίτερα από κάθε άλλον την αλήθεια να φωτίζεται, και οραματιστήκαμε την Πατρίδα να ξαναγεννιέται και να γίνεται αυτό που της αρμόζει, Ελληνική, πώς άραγε θα κάνουμε να κρατηθούμε ως Έθνος στο καράβι της που το χτυπούν τα κύματα και οι καπεταναίοι του είναι ανίκανοι, απρόθυμοι και φοβισμένοι; Πριν από μερικά χρόνια σημείωνα πως πρέπει «να δεθούμε στο κατάρτι της Πίστης μας» όπως ο ομηρικός Οδυσσέας. Σήμερα που το τραγούδι των άλλοτε μελωδικών Σειρήνων των παχυλών αγελάδων της κατανάλωσης, και των αναίμακτων μαχών, αποδείχθηκαν στριγκιές πολυπλόκαμες Μέδουσες με τα φίδια να ξεχειλίζουν από τα σκοτεινά στόματά τους, θαρρώ πως την δοκιμασία αυτή την περάσαμε, και πολλοί συμπατριώτες μας έμαθαν να διακρίνουν την απάτη του Κτήνους.

Το Σύστημα δεν θα πάψει βεβαίως να χρησιμοποιεί την τακτική αυτή. Τώρα μοιράζει 400 ευρώ χάρισμα για να ξοδεύουν οι εισβολές στα σούπερ μάρκετ των πολυεθνικών και να μπακαλεύονται κάποιοι την ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής. Οι επικυρίαρχοι θα επιχειρούν πάντα να εξαγοράσουν συνειδήσεις. Το χρυσίο, πάντοτε το χρυσίο, κι εκείνοι που καταλήγουν προσκυνητές στα Σούσα. Με το νερό της θάλασσας να κοντεύει στα πνευμόνια μας, τραβούμε Οδυσσείς στην επόμενη σελίδα της Ιστορίας μας. Μας περιμένει άραγε τι και ποιος; Ο φόβος του άγνωστου νεκρώνει την θέληση των πολλών. Το γνωρίζει αυτό το Σύστημα, γι’ αυτό το καλλιεργεί και το ενθαρρύνει.

Εμπρός στην νέα χρονιά που ξημερώνει, κι ώσπου να ξεχωρίσει στον ορίζοντα η δοκιμασία στα μάτια των ναυτών, ας μεταλάβουμε το γλυκό ψωμί και το κρασί της θυσίας, ευχόμενοι για τα μελλούμενα. Ας ζητήσουμε την νέα μας αγνότητα, τα νέα μάτια για να δούμε το Αύριο με δύναμη και φως. Στο εικονοστάσι της Ελλάδος μου, ξεχωριστή θέση έχει ένας Έλληνας στον οποίον έχω αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα μου, ένας Έλληνας του οποίου η σκέψη διαχρονικά με οδηγεί και την πράξη του σεμνύνομαι. Στου αρχιτέκτονα και ελληνοστοχαστή Δημήτρη Πικιώνη την σοφία καταφεύγω σε αυτήν την αρχή του έτους, για να μοιραστούμε την ευθυκρισία του.

«Πολύ πιο πέρα και πολύ πιο βαθειά απ’ ό,τι η λογική μας μπορεί να συλλάβει ενεργούν οι μυστικές δυνάμεις ενός τόπου ή μιας φυλής, οι φυσικές ή μεταφυσικές. Η αρχή της βασικής αυτονομίας κάθε λαού απαιτεί ώστε μια ιδέα ή μια μορφή, για να ριζώσει μέσα της, να πλασθεί στα μέτρα τα δικά της. Ο επιπόλαιος προσεταιρισμός ξένων τρόπων μας διαστρέβλωσε, αλλά δεν έθιξε ούτε κατά μία κεραία το βαθύτερο είναι μας. Αυτό διεκδικεί κάθε στιγμή από μας ακατάπαυστα την εκπλήρωση εκείνου, που είναι σύμφωνο με την νομοτέλειά του, θεμελιακό και ανεπανάληπτο».

Πόσο αισιόδοξος και βέβαιος είναι αυτός που πιστεύει! Ας ακούσουμε αυτό το βαθύτερο «είναι» μας, που χτυπά στα σπλάχνα μας και ζητά να ακουστεί ανάμεσα στην κακοφωνία του κόσμου. Αυτό που μοιάζει σήμερα άπιαστο κι απίθανο, μα ξέρουμε βαθιά μες στην καρδιά μας πως είναι όμορφο και υγιές, και πραγματικά δικό μας, βάλσαμο των ψυχών και ξανάνιωμα της σκέψης μας, αυτό που λαχταρά η καρδιά μας και που γι’ αυτό μας έφτιαξε ο Πλάστης. Φέτος ας μην αρνηθούμε τους εαυτούς μας και τον Δημιουργό μας, ας κινήσουμε το δικό μας χέρι μαζί με το δικό Του, ας μακαρίσουμε τους δρόμους που αφήνουμε πίσω μας και που μας έφεραν ως εδώ, κι ας ευλογήσει ο Χρόνος αυτούς που θα μας πάνε παραπέρα. Ας βρούμε την Αρχή απ’ όπου ξεκινάμε το ουσιώδες και αληθινό. Με τα λόγια του Πικιώνη «Το αληθινό έχει καθολικό κύρος πάνω σ’ όλες ανεξαίρετα τις περιοχές της ζωής».

Ευλογημένος και Καλότυχος, Εθνικιστικός ο Νέος Χρόνος.