Αυτές τις μέρες είχαμε την έκδοση της απόφασης Ντογιάκου για την παραπομπή σε δίκη των κατηγορούμενων Συναγωνιστών μας. Ένα έγγραφο που εκτός από πόνημα 700 σελίδων γραμμένων στο πόδι αποτελεί και μια κατάφωρη παραβίαση του νομικού πολιτισμού καθώς και κάθε μια απροκάλυπτη κατάλυση κάθε μορφής πολιτικής και πολιτειακής δεοντολογίας. Ουσιαστικά πλέον οι εχθροί μας δεν μπορούν να κρυφτούν πλέον πίσω από την δικαιολογία περί “δίωξης ποινικών υποθέσεων” αλλά απροκάλυπτα θέτουν το φρόνημα στο στόχαστρο, μιας και συγκλονιστικό τεκμήριο είναι οι διάφορες ερμηνείες αποσπασμάτων από ομιλίες, και δη σε μια ποιητική τους διάσταση. Όσον αφορά την συλλογιστική της “απόδειξης” των εκάστοτε κατηγοριών αυτή γίνεται είτε με την μορφή λογικών αλμάτων ή σφαλμάτων του στιλ “ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο = ο αστυνομικός είναι μπουζούκι”, στα όποια κάλλιστα θα μπορούσαν να επιδοθούν λαϊκιστές δημαγωγοί αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται σε καταρτισμένους εισαγγελείς και ανακριτές, να τα μεταχειρίζονται στην διεξαγωγή μιας δικαστικής υπόθεσης. Ένα παράδειγμα είναι το παρακάτω:
“...αποδεικνύεται, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, η παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών από το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και από μέλη του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, παρά τις εκτεταμένες και επίμονες έρευνες, δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστεί από τις αρμόδιες Αρχές...
”
Στην ουσία πλέον, μας λέει ότι οι διάφορες εικασίες κάποιου ημίτρελου αριστεριστή ή οποιαδήποτε άλλου αντιεθνικιστή που συνδέει τα ασύνδετα, τώρα ποια θα μπορούσαν να λογιστούν ως αποδείξεις (άσχετα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσαν να σταθούν ούτε ως ενδείξεις. Αλλά στη Σαμαροκρατία όλα γίνονται. Success story!!!). Εν πολλοίς έχουμε, 70 ανθρώπους στο σκαμνί, οι πλειοψηφία των οποίων οδηγείται στην Δικαιοσύνη, όχι βάσει αδιάσειστων στοιχείων για ποινικά αδικήματα, αλλά χάρις σε ψυχογραφήματα τραβηγμένα από τα μαλλιά και σε ποιητικές αναλύσεις λεχθέντων και γραπτών. Ειλικρινά αν κάποιος θα ήθελε να μελετήσει ένα καταρτισμένο σχέδιο εξόντωσης ενός πολιτικού οργανισμού στον 21ο αιώνα, η περίπτωση της Ελλάδας στην επιμόρφωση του θα ήταν καταλυτική. Παρ' όλα αυτά ο Λαϊκός Σύνδεσμος είναι ακόμα δυνατός παρά την πολεμική εναντίον του δίνοντας μια πολυδιάστατη μάχη σε όλα τα μέτωπα.
Ας κάνουν ότι επιθυμούν! Μπροστά στον ορυμαγδό των εξελίξεων που επελαύνουν απειλητικά στην Πατρίδα μας, εν μέσω κοινωνικής και πολιτικής κρίσης εν μέσω μιας πλανητικής, συγκρουσιακής θύελλας οι εναπομείναντες Έλληνες Πατριώτες θα αναζητήσουν ζωτική δράση με πνεύμα θυσίας, αναζητώντας την φυσική τους Ηγεσία έναντι σε όλους αυτούς τους υπηρέτες του παγκόσμιου εξουσιαστή που είτε εξοπλίζοντας εαυτούς (με πραγματικά όπλα) σε σκοτεινές τρώγλες επιζητούν “τρίτους γύρους” είτε καταστρώνοντας διάφορες οικονομικές αλχημείες σε πολυτελή γραφεία, βυσσοδομούν ανελέητα την Ιερή Ελληνική Πατρίδα. Με την προοπτική του αφανισμού του Έθνους μας να στέκει απειλητικά στον ορίζοντα καθίσταται σαφές ότι σύνολος ο κατεστημένος “πολιτικός κόσμος” και οι αποφάσεις του οδηγούν σε αδιέξοδο. Οι μετριότητες και οι ανθυπομετριότητες που τον απαρτίζουν δεν κατέχουν το ιστορικό και πολιτικό βεληνεκές ώστε να δώσουν μια νέα πνοή στην Πατρίδα μας και να την οδηγήσουν στο Πεπρωμένο της, παρά είναι ικανοί μονάχα να λειτουργήσουν σαν τοποτηρητές μιας συνεχούς εκποίησης. Έτσι, υπό συνθήκες κομματικής σηψαιμίας προβάλλει η Χρυσή Αυγή σαν πατριωτική πρωτοπορία που καλείται να διεξάγει την πολιτική αντεπίθεση των γηγενών δυνάμεων του Αίματος εναντίον των σκοτεινών, διεθνών ελίτ των κομμάτων και του Χρήματος. Ως εκ τούτου, ήταν επιτακτική ανάγκη να μας βγάλουν από την μέση για την διατήρηση της δοτής εξουσίας τους. Στην ουσία δεν έχουμε να κάνουμε με την πάλη ενός κόμματος με κάποια άλλα σε έναν κλειστό κρατικό χώρο, αλλά αντίθετα: Έχουμε την λαϊκή αντίσταση ενός Λαού, μέσω της φυσικής του ηγεσίας ενάντια στην επιβουλή των παγκόσμιων εξουσιαστών. Ο Λαϊκός Σύνδεσμος είναι ο φρουρός της λαϊκής βούλησης και αμύνεται έναντι των ναρθήκων που επιχειρεί να επιβάλλει η πολιτική ορθότητα των εξουσιαστών. Αίμα ή Χρήμα; Ηγεσία ή Εξουσία; Έλληνας ή μιγάς; Πολιτισμός ή “κουλτούρα”; Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα που θέτουμε οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες ενώπιον των εξουσιαστών και των ενταύθα απολογητών της παρακμής. Ερωτήματα που αποτελούν ρουκέτα στα θεμέλια αυτού του αντεθνικού Συστήματος. Αν αυτό είναι έγκλημα, τότε μετά παρρησίας οφείλουμε να δηλώσουμε ΕΝΟΧΟΙ!
Κλείνοντας, οι διώκτες μας οφείλουν να ξέρουν το εξής. Η λαϊκή βούληση ούτε τιμωρείται ούτε ποινικοποιείται, όσες φιλότιμες προσπάθειες και αν κάνει κάποιος για να το καταφέρει. Ένας Λαός κραυγάζει για Ζωή και Πεπρωμένο και καμία κλίκα χρηματανθρώπων και ελλιποβαρών πολιτικών δεν μπορεί να του το στερήσει αυτό. Και ο Λαϊκός Σύνδεσμος σαν η αιχμή του δόρατος αυτού του λαϊκού σώματος δεν προτίθεται να παραδώσει τα όπλα τόσο εύκολα. Αλλά και πάλι, αν όλα γίνουν στάχτη ας μην βιαστούν να χαρούν οι εξουσιαστές της Πατρίδας μας. Ως γνωστόν, από την στάχτη αναγεννιέται ρωμαλέος και ορμητικός ο Φοίνικας!
Αντεπιθεση
Δημοσίευση σχολίου