Στην αλλοπρόσαλλη και συγχυσμένη σύγχρονη κοινωνία μας, η οποία βρίσκεται εγκλωβισμένη στον παραμορφωτικό καθρέφτη της επιβαλλόμενης “πολιτικής ορθότητας”, είναι ολοφάνερο ότι οι έννοιες και οι ερμηνείες των γεγονότων, των λέξεων, των εκφράσεων έχουν απομακρυνθεί πλήρως από το πραγματικό τους νόημα. Το τόσο επίκαιρο τις τελευταίες ημέρες θέμα του Ωραιοκάστρου αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Η εύλογη και απολύτως δικαιολογημένη ανησυχία των γονέων των μαθητών της περιοχής για το γεγονός ότι στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά τους θα πήγαιναν και “προσφυγόπουλα”, για τα οποία δεν υπήρχε βεβαίωση ότι παρακολουθούνται υγειονομικώς και έχουν κάνει τα προβλεπόμενα εμβόλια, οδήγησε σε μια απίστευτη παράνοια εναντίον τους από όλο το πολιτικό και εκδοτικό φάσμα του “συνταγματικού τόξου”. Λες και δεν έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα (για να μην πούμε υποχρέωση) οι γονείς να ανησυχούν για την υγεία των παιδιών τους ή λες και δεν υπήρχαν ανάλογα κρούσματα στο πρόσφατο παρελθόν.
Μόλις πριν από λίγο καιρό είχε γνωστοποιηθεί ότι Έλληνες Στρατιώτες, οι οποίοι υπηρέτησαν στα λεγόμενα κέντρα φιλοξενίας, έγιναν φορείς φυματίωσης. Ακολούθησαν αποκαλύψεις για ελονοσία και ηπατίτιδα Α. Κι όμως, το προηγούμενο αυτών των περιστατικών, το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό να πυροδοτήσει την αγωνία των γονέων βαφτίστηκε αμέσως από τους βολεμένους και εκτός τόπου και χρόνου “αντιρατσιστές” ως “ρατσισμός”, “ξενοφοβία”, “μίσος” και άλλες παρόμοιες κλισέ εκφράσεις, οι οποίες δείχνουν πόσο πλέον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα που πραγματικά τους αρμόζει.
Ο ανεκδιήγητος υπουργός Παιδείας, το μόνο το οποίο έκανε ήταν να κλίνει σε όλες τις πτώσεις την λέξη “ρατσιστής” και με το γνωστό θράσος του να απαγορεύει στους γονείς να έχουν διαφορετική άποψη απ' αυτόν! Πολύ χειρότερα, παρότι οι γονείς του Ωραιοκάστρου δεν απείλησαν κανέναν, δεν άσκησαν κανενός είδους βία και χωρίς να πουν την παραμικρή προσβλητική κουβέντα σε βάρος των “προσφυγόπουλων”, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια δικαστική έρευνα για πιθανή διάπραξη ρατσιτικών αδικημάτων!
Άλλη μια τρανή (όσο και θλιβερή) διαπίστωση και απόδειξη ότι ο περιβόητος “αντιρατσιστικός νόμος” έχει αποτύχει πλήρως, καθώς στην πραγματικότητα αποτελεί έναν οδηγό ποινικοποίησης της ελεύθερης εκφοράς απόψεων και εγκληματοποιεί την σκέψη. Όταν ποινικοποιούνται απλές λέξεις (“λαθρομετανάστες”), εκφράσεις (“Η Ελλάδα στους Έλληνες”) και η απολύτως φυσιολογική ανησυχία των γονιών για την υγεία και το μέλλον των παιδιών τους είναι ολοφάνερο ότι η διαδρομή προς μια εφιαλτική Οργουελιανή Κοινωνία έχει συντομεύσει κατά πολύ ήδη τον χρόνο που χρειάζεται για να φτάσουμε σ' αυτήν...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δημοσίευση σχολίου