Όταν η συγκυβέρνηση των δειλών και των προσκυνημένων των Αθηνών σιωπά εμπρός στην παραχάραξη της Ιστορίας και στις προκλήσεις των τουρκαλβανών, τότε το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών θα βρίσκεται στην πρωτοπορία του Αγώνος για τη διαφύλαξη της Εθνικής Τιμής και του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Οι αλβανοί τιμούν ως εθνικό τους ήρωα, έναν Έλληνα, τον Γεώργιο Καστριώτη ή Σκεντέρμπεη (Ισκεντέρ μπέης, όπου Ισκεντέρ καλείται ο Αλέξανδρος ο ηγεμών). Επιπρόσθετα, καταχρηστικώς χρησιμοποιούν την πολεμική σημαία της Βυζαντινής μας Αυτοκρατορίας, ως εθνικό τους σύμβολο. Αυτά βεβαίως δε τα λέγουν οι Έλληνες μόνο. Τα ομολογούν οι ξένοι, οι μαρτυρίες των οποίων, καταρρίπτουν τα αλβανικά μυθεύματα.
Οι αγώνες του Γεωργίου Καστριώτου ήταν αγώνες Ορθοδόξου Χριστιανού ηγέτου εναντίον των Τούρκων, για να κρατήσει την Επαρχία του ελεύθερη. Ήταν Ηπειρώτης Έλληνας, όπως αδιάψευστα διακηρύσσουν οι ακόλουθες Ιστορικές Πηγές, που αποτελούν μνημειώδη ντοκουμέντα: Ο Marini Barletii, πρώτος του Βιογράφος από την Σκόδρα (αρχές 16ου μ.Χ. αι.), τον αποκαλεί «Ηπειρώτη πρίγκηπα» και «Ηγεμόνα των Ηπειρωτών», ενώ ολόκληρη η βιογραφία αναφέρεται μόνο σε Ηπειρώτες και καθόλου σε Αλβανούς.
Επίσης, ο ίδιος ο Σκεντέρμπεης απευθυνόμενος προς τον ηγεμόνα του Τάραντα Ιωάννη Αντώνιο και προδίδοντας έτσι την καταγωγή και τα αληθινά του αισθήματα, γράφει: «οι προπάτορες ημών ήσαν Ηπειρώτες, εκ των οποίων ηγέρθη εκείνος ο Πύρρος του οποίου την ορμήν μόλις οι Ρωμαίοι ηδυνήθησαν να αντικρούσουν». Παρομοίως, ως απόγονος των Ηπειρωτών και όχι των Ιλλυριών, αναφέρει σε επιστολή του προς τον Ιταλό Ursini το 1460. Ακόμη προς τον Βασιλιά Αλφόνσον, μονάρχη της Αραγόνος, Νεαπόλεως και Σικελίας γράφει: «Τω λαμπροτάτω και κραταιώ Βασιλεί Αλφόνσω, Μονάρχη της Αραγόνος, Νεαπόλεως και Σικελίας, Σκεντέρμπεης Πρίγκιψ των Ηπειρωτών χαίρειν τε και ευ πράττειν». Ομιλώντας ενώπιον του Πάπα Παύλου Β' τονίζει: «Μετά την υποδούλωσιν της Ασίας και της Ελλάδος, μετά την σφαγήν των ηγεμονικών γόνων της Κων/πόλεως, της Τραπεζούντος… και την ερήμωσιν μεγίστου μέρους της Μακεδονίας και της Ηπείρου, απέναντι του αγρίου κατακτητού του αγωνιζομένου να συντρίψη τον σταυρόν, να ανυψώση επί του Καπιτωλίου την ημισέληνον και να πληρώση δούλων τον κόσμον όλον … μόνος εγώ ίσταμαι μετά των λειψάνων των στρατιωτών μου και μετά της μικράς μου επικρατείας…». Υπήρξε κάτοχος της Ελληνικής Παιδείας και Γλώσσας, αφού από το μετερίζι του στέλνονταν έγγραφα γραμμένα στην Ελληνική γλώσσα.
Επιπλέον, ο Τούρκος βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, γράφει για τον Καστριώτη: «το έτος 1443 δραπέτευσε από το οθωμανικό στρατόπεδο του Μοράβα ο Έλληνας ηγεμόνας Καστριώτης και πήγε στην έδρα των προγόνων του, την Κρόια». Ιταλικές, Αγγλικές και Σουηδικές αναφορές θεωρούν τον Σκεντέρμπεη Έλληνα. Έτσι ο Ιταλός A. Salviστην τραγωδία του (1718) τον αναφέρει ως Έλληνα (Greco). Ο Άγγλος C. Randall το 1810, τον αποκαλεί Έλληνα Ήρωα (Grecian Hero) και οι Σουηδοί Barrau αρχικά και Rudbeck αργότερα (1835), θεωρούν τον Γ. Καστριώτη Έλληνα. Η Ιστορία του Γάλλου ιστορικού Παγανέλ (Paganel: Histoire de Scanderbey), που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1855 τον αναφέρει ξεκάθαρα ως Έλληνα.
Θέλετε και μια αλβανική παραδοχή της Ελληνικής Ηπειρωτικής καταγωγής του Σκεντέρμπεη; Το αλβανικό γραμματόσημο του 1968, συμπληρώνοντας εκείνη την χρονιά 500 έτη από τον θάνατό του, παρουσιάζει το εξώφυλλο της προαναφερθείσης Ιστορίας του Barletii, που αναγράφεται σ’ αυτό καθαρά, ότι ήταν Ηπειρώτης Πρίγκιπας (Epirotarum Principis) και όχι Αλβανός η Ιλλυριός. Γράφει το εξώφυλλο: «HISTORIA DE VITA ET GESTIS SCANDERBEGI EPIROTARUM PRINCIPIS». Επομένως, ορθώς ο Δανός Φραντς Ντε Ζεσσέν, στρατιωτικός ανταποκριτής της εφημερίδος «Le Temps» των Παρισίων, αμφιβάλλει για την αλβανική καταγωγή του Καστριώτου, τονίζοντας σε διάλεξή του: «Ζήτημα δε είναι, εάν και αυτός ο Σκεντέρμπεης δύναται να θεωρηθή Αλβανός, αφού ήτο υιός του Έλληνος μεγιστάνος Ιωάννου Καστριώτου και Σερβίδος πριγκιπίσσης».
Ας φροντίσει λοιπόν πρώτα ο κατσαπλιάς Έντι Ράμα να ενημερώσει τους συμπατριώτες του και μετά να κάνει υποδείξεις στους Έλληνες! Τις βλακείες ενός λαού κατσαπλιάδων, τις γράφουμε στις αρβύλες των Προγόνων μας, που απελευθέρωσαν ξανά και ξανά την βορειοηπειρωτική Πατρίδα. Το ελληνικό φρόνημα δε των Βορειοηπειρωτών, δεν λύγισε μπροστά στις εκατονταετίες οθωμανικού ζυγού, είναι αδύνατο να λυγίσει μπροστά στη τρομοκρατία των κατσαπλιάδων!
Το αθάνατο δωρικό τραγούδι θα ηχεί για πάντα στις κορφές της αιώνια ελληνικής βορειοηπειρωτικής γης, εξυμνώντας την ελληνική ανδρεία και τον άσβεστο πόθο για Λευτεριά! Η Βόρειος Ήπειρος είναι η Ψυχή του Ελληνικού Έθνους και η Ελληνική Νεολαία δε θα πάψει ποτέ να τραγουδά και να μάχεται για το ποθούμενο: ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ - ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Δημοσίευση σχολίου