«Είμαι δίπλα σου!»
ΑΡΧΗΓΕ!
Δεν έχουμε επικοινωνήσει όσο έπρεπε και ήμουν υποχρεωμένος
βάσει των πεποιθήσεών μου και αυτό οφείλεται στο ότι ήμουν ένας «άπιστος Θωμάς»
ως προ τη δυνατότητα να πείσει η Εθνικιστική Ιδέα, το πλειοψηφικό κομμάτι του
Ελληνικού λαού.
Θεωρούσε πως ήταν σκιαμαχία η όποια πάλη και αντιπαράθεση
απέναντι στις δαιμονικές δυνάμεις του Σιωνισμού και τραπεζικού συστήματος που
είχαν με τη λήξη του μεγάλου πολέμου επιβάλλει οι χρηματοκράτες.
Η προσπάθειά μου να ξεφύγω από τη μίζερη καθημερινότητα στην
οποία με είχε εγκλωβίσει η ταπεινή οικονομικά καταγωγή μου και η άθλια
οικονομικά κατάσταση της οικογένειάς μου, με απογοήτευε και μου δημιουργούσε
βεβαιότητα πως το κεφάλαιο είναι ανίκητο και οι ιδέες μας ηττώνται.
Μπορεί να πίστευα και να φλόγιζαν τη ζωή μου η Ιστορία, τα
των προγόνων ανδραγαθήματα, τα παράσημα από το Γράμμο και το Βίτσι του πατέρα
μου αλλά και του παππού μου από το Μπιζάνι, το Σκρα και το Σαγγάριο αλλά ήμουν
πεσιμιστής ως προς τη νικηφόρο προοπτική του Ελληνικού Εθνικισμού. Ήμουν όμως
φοβισμένος και άτολμος.
Προσπάθησα να κινηθώ πολιτικά στη Ν.Δ. αλλά οι άνθρωποι
ήσαν... «αλλού»!
Ο Σαμαράς, μας εξαπάτησε, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Έπιασε μαλάκες, πολλούς. Κι εμένα, για 7 μήνες. Ευτυχώς, μόνο επτά μήνες.
Έτσι, λοιπόν, τώρα,
τώρα που όλοι λιθοβολούν όσους έχουν δείξει πρωτοφανή εντιμότητα, συνέπεια και
πίστη σε αρχές και αξίες, τώρα, νοιώθω Ηθική ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ, Χρέος μεγάλο, να σου
πω, τώρα που δεν μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι λέω, ότι λέω, υστερόβουλα, πως:
Είμαι δίπλα σου!
Χωρίς ερωτηματικά,
αστερίσκους και αμφισημίες. Ξέρω πως μπροστά στο Γολγοθά που βιώνεις εσύ
και η οικογένεια, το παρόν σημείωμα, πρόχειρο και αυθόρμητο, είναι ένα χαρτί
χωρίς αξία.
Όμως, νοιώθω την ανάγκη να σου το πω:
Δεν είσαι μόνος! Δεν είστε μόνοι!
Κάνε υπομονή.
Αρχηγέ της Χρυσής
Αυγής,
Νίκο Μιλαλολιάκο!
Είσαι πλέον προφωτιστής του Ελληνικού Εθνικισμού, είσαι
μάρτυρας Ιδεών, των πλέον Υψηλοφρόνων, είσαι Οδηγός ενός ολόκληρου λαού.
Αν κάποια στιγμή
πίστευα πως η τράπουλα των πολιτικών εξελίξεων είναι σημαδεμένη και ο αγώνας
μάταιος, τώρα πλέον, νοιώθω ΝΤΡΟΠΗ για την απουσία μου και ΟΡΓΗ για όσα εσύ και
ο αδελφός Χρήστος Παππάς και Γιάννης Λαγός υφίστασθε από το άδικο, εκδικητικό
και ύπουλο σύστημα των χαμερπών και γλοιωδών υποκειμένων που μεθόδευσαν για
ΕΣΑΣ, τη βάσανο της φυλακής.
Τα συναισθηματικά κτηνώδη πολιτικά ενεργούμενα των της Γης
επικυρίαρχων, σας ανέδειξαν, σαν φωτοδότες ενός Λαού που τον θέλουν κυρτό,
άφωνο, άλαλο, ταπεινωμένο!
Είμαστε δίπλα σας!
Όλοι μας!
Μορφωμένοι κι αμόρφωτοι.
Φτωχοί και πλούσιοι.
Νέοι, μεσόκοποι, γέροι.
Στις συζητήσεις μας,
στους προβληματισμούς μας, στις προσευχές μας, είστε κάθε στιγμή, εδώ,
ΠΑΡΟΝΤΕΣ.
Αρχηγέ μου, Αρχηγέ μας,
Πολιτικοί κρατούμενοι του φαυλεπίφαυλου καθεστώτος των
Νενέκων και των «Yesman», σας ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ, σας πιστεύουμε, σας περιμένουμε! Μη
λυγάτε!
Το ξέρουμε πως δεν λυγάτε, αλλά το λέω, το γράφω, για να το
ακούμε εμείς, οι δειλοί που αν και είμαστε έξω, είμαστε φυλακισμένοι!
Σας αγαπάμε, σας πιστεύουμε, σας περιμένουμε!
Γ.Τ.
Είστε ΝΙΚΗΤΕΣ!
__article.jpg)
