Στην ελληνική μυθολογία η Έχιδνα ήταν η μητέρα όλων των σημαντικών τεράτων, είχε πρόσωπο ανθρώπινο και σώμα ερπετού. Σύντροφός της ήταν ο Τυφώνας όπου μαζί επιτέθηκαν στους αρχαίους θεούς και ηττήθηκαν. Ο Τυφώνας μετά την ήττα κατατροπώθηκε από τους Θεούς κάτω από το βουνό Αίτνα. Η Έχιδνα όμως και οι απόγονοι της έμειναν ζωντανοί με σκοπό να υπάρχουν ως πρόκληση για τους επερχόμενους ήρωες. Οι απόγονοι της Έχιδνας ήταν ο Όρθρος, ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα, η Χίμαιρα, η Σφίγγα και το λιοντάρι της Νεμέας.
Στην σύγχρονη εποχή στο πρόσωπο της Έχιδνας σίγουρα βλέπουμε την Άγκελα Μέρκελ
τον ταγό της ευρωπαϊκής τοκογλυφίας. Ένα από τα παιδιά της είναι και ο μικρός Αντώνης ο οποίος σε μορφή προσωρινού προδότη ξεπουλά κομμάτι, κομμάτι την πατρίδα μας προς τις ορέξεις των ξένων αρπακτικών. Παραπάνω χρησιμοποίησα την λέξη «προσωρινού» διότι οι εξουσιαστές μας διαλέγουν τους κατά τόπους ηγεμόνες σύμφωνα με την ομαλή εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Ο Φον Αντωνάκης όμως πλέον είναι ένας ανεπιθύμητος περαστικός προδότης στην υπόληψη του ελληνικού λαού, η λεμονόκουπα του, στύφτηκε και κάπως έτσι ο ανάδοχος του MrAlexis με τις ευλογίες των «συμμάχων» μας παρουσιάζεται ως «εν αναμονή πρωθυπουργός». Γόνος και αυτός της Μέρκελ και δούλος των αμερικανοσιωνιστων θα παραλάβει σαν σκυταλοδρόμος, σε έναν αγώνα προδοτικό για το έθνος μας, την σκυτάλη της επιφανούς εξουσίας, ώστε να συνεχίσει το μισαλλόδοξο σχέδιο του εθνικού διχασμού, το οποίο καλλιεργείτε εδώ και χρόνια και αποσκοπεί προς τον διαμελισμό της Πατρίδας μας.
Εμείς από την πλευρά μας καλούμαστε να πρωταγωνιστήσουμε ως ήρωες οι οποίοι θα αντιμετωπίσουμε και αυτόν τον εθνοπροδότη, ως πρόκληση την οποία όχι μόνο θα παραγκωνίσουμε αλλά και θα πολεμήσουμε, ώστε να γκρεμίσουμε τα ανθελληνικά σχέδια της αριστεράς τα οποία εφάπτονται άμεσα με αυτά των «γειτόνων» μας αλλά και των «συμμάχων» μας. Θα είμαστε εμείς οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες αυτοί που θα αγωνισθούν για τους νεκρούς και τους αγέννητους διότι ζωντανοί στην υπόληψη του γένους μας, δεν είναι οι πολιτικοί της μεταπολιτευτικής «δημοκρατίας» αλλά οι νεκροί ήρωες αγωνιστές του έθνους μας. Θα είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα περιμένουν την τελική μάχη μα και τον ηρωικό θάνατο και μόνο τότε θα έχουμε εκπληρώσει τον σκοπό προς την πατρίδα μας, τον σκοπό προς τους συνεχιστές του γένους μας.
Αγέρωχοι και απροσκύνητοι, διδασκόμαστε από τους ήρωες προγονούς μας το ήθος τους και τον αγωνιστικό τους χαρακτήρα, συνεχίζουμε αμείωτα τον αέναο εθνικό αγώνα για μια Ελλάδα ελεύθερη και κυρίαρχη. Και ας μην ξεχνάμε αυτό που είχε γράψει ο Αρχηγός μας μεταξύ άλλων πριν κάποια χρόνια «Μοιραία μοναδικός μας σύμμαχος είναι ο χρόνος» ο χρόνος συναγωνιστές και συναγωνίστριες να είστε σίγουροι ότι στο τέλος θα μας δικαιώσει.
Antepithesi.gr
Δημοσίευση σχολίου