Ένστικτο Αντιστάσεως

Άρθρο της διευθύντριας της Εθνικής εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"

Υπομονή μεγάλη έχουμε επιδείξει ως λαός. Περάσαμε έξι χρόνια από τον ΓΑΠ στον Αλέξη με ενδιάμεση στάση τον Αντώνη, και με επίδοξο σωτήρα τον Κούλη. Μια ματιά στις ματιές τους, και αντιλαμβάνεται κανείς πως κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες γείτονές μας έκαναν ένα τρομερό λάθος. Κάποιοι το αναγνωρίζουν, αλλά δεν αρκεί. Μπορεί ο λαός αυτός να επιδίδεται στο σπορ του αυτοσαρκασμού, -μάλλον αυτοπροστασία των ηλιθίων εμπρός στην πεπερασμένη ανοχή των ζωντανών-, μπορεί κάποιοι να παρηγορούνται στην ατολμία τους υποστηρίζοντας πως οι δυνάμεις που μας πολεμούν, αυτές που ορίζουν το παγκόσμιο εποικοδόμημα, είναι δυνατότερες ημών, και να συστήνουν καρτερία, γιατί τα προβλήματα θα λυθούν όταν έρθει η ώρα.

Έτσι όμως θα πορευτεί το Έθνος, απεκδυόμενο αλαφιασμένο όσα δίκαια και ελευθερίες του κληροδότησαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους οι προηγούμενοι, και οι περασμένοι; Κι ως πότε θα ξεγυμνώνεται η Πατρίδα; Ποιος θα κρίνει πως έμεινε αρκετά τσίτσιδη στα μάτια όλου του κόσμου, να λοιδορεί την κατάντια και την ξετσιπωσιά μιας γριάς πόρνης που χορεύει στα τραπέζια των κοιλαράδων της οικουμένης, εκείνη, πάλαι ποτέ κυρά του Ελεύθερου κόσμου και μάνα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ετούτη, που κατάντησε να πουλά τους ναούς και τα ακρογιάλια της για να της χορηγήσουν μιαν ακόμη δόση;

Παρότι αποδεχόμαστε πως υπάρχουν παυσίπονα τα οποία έχει αναπτύξει ο Νους για να φιμώνει την φωνή της Καρδιάς που διψά για ελευθερία και δικαιοσύνη, αυτή η δήθεν στρατηγική επιλογή οδηγεί σε οδούς πλήρως αντίθετες με την ελληνική και ευρωπαϊκή αντίληψη της Ιστορίας, είναι επομένως ασύμβατη με τις αντικειμενικές ανάγκες μας. Είναι ένα λάθος φάρμακο που, ως φαίνεται πλέον έκδηλα, εξοντώνει τον λαό σε σημείο κώματος. Από αυτό το κώμα οι Ελληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής επιχειρούν να βγάλουν τον ελληνικό λαό.

Οι Εθνικιστές που έχουμε θέσει ως στόχο να κατακτήσουμε για την Πατρίδα μας την Εθνική Ανεξαρτησία, για τον Λαό μας την Κοινωνική Δικαιοσύνη, και να αποτινάξουμε την υποδούλωση της Ελλάδος στους ξένους. Εμείς, ελεύθεροι από τα πνευματικά LSD, δεν φοβόμαστε να πούμε πως σε κανένα ξένο κράτος δεν χαρίζουμε την ελευθερία μας, κι ακόμη περισσότερο δεν γινόμαστε σκλάβοι στην ίδια μας την χώρα. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, εχθροί του Έθνους μας ορκισμένοι ή πληρωμένοι (κι αν κάποιοι δεν είναι, ας διαχωρίσουν την θέση τους), είναι συνέταιροι και συνένοχοι στην καταστροφή της χώρας. Αποστρέφονται τον λαό μας, μισούν την Ιστορία μας, από τον φόβο της συγκρίσεως της μικρότητάς τους, παπαγαλίζουν το ξενόφερτο, και το υπηρετούν δουλικά. Αυτοί, που αρνούνται τον δημοκρατικό διάλογο, που περιφρονούν το μισό εκατομμύριο των Ελλήνων που παρά τις συκοφαντίες, την φίμωση, τις φυλακίσεις και τις δολοφονίες, τολμούν να στηρίζουν την Χρυσή Αυγή, είναι οι εγκληματικές οργανώσεις της ωμής βίας εναντίον του λαού μας και εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων.

Οι δυο μεγάλες «επαναστάσεις» που σημάδεψαν την Ιστορία της Ευρώπης, πραγματοποιήθηκαν στο όνομα της προόδου και της Δημοκρατίας. Και οι δύο, πάτησαν πάνω στην παθητικότητα των πιστών της παράδοσης και της ευρωπαϊκής κληρονομιάς οι οποίοι, με εξαίρεση ανώνυμες μειοψηφίες ή τους ένοπλους Λευκούς, έσκυψαν ληθαργικά τον λαιμό τους. Γιακοβίνοι και Μπολσεβίκοι κυνήγησαν τους τρεις βασικούς πυλώνες της ευρωπαϊκής παράδοσης: τους ιερείς, την αριστοκρατία των πολεμιστών, και τους αγρότες. Αυτό ακριβώς το σύστημα εφαρμόζουν και σήμερα. Γαλλική και Ρωσική, οι δύο επαναστάσεις που καθόρισαν την σύγχρονή μας εποχή, υπήρξαν στοχευμένα βίαιες και εξόχως καταστροφικές. Η νέα επιδρομή, τούτη την φορά με πολιορκητικό κριό το Ισλάμ, με την εισβολή εκατομμυρίων απρόσκλητων μεταναστών, ποια μορφή θα πάρει άραγε;

Τι μπορεί να πει κανείς για να πείσει την ομογενοποιημένη μάζα των αστικοποιημένων πρώην αγροτών και εργατών, για να αντιληφθούν την ζοφερή μοίρα που περιμένουν άπραγοι να τους αρπάξει; Πώς το Κοράνι δίνει δικαιολογίες για κάθε πιθανή βιαιοπραγία; Πως θα πρέπει να οχυρώσουν τις κάμαρές τους, να εκπαιδευτούν σε μεθόδους αυτοάμυνας άνευ όπλων (για να μην θεωρηθούν … ρατσιστές), να κυκλοφορούν με σακίδιο εκτάκτου ανάγκης για όταν θα γυρίσουν στο σπίτι τους και θα βρουν να το έχουν καταλάβει αλλόφυλοι επιδρομείς; Το πιθανότερον είναι οι περισσότεροι να προτιμήσουν να ψελλίζουν τις δικαιολογίες που τους υπαγορεύουν τα ΜΜΕ, πως κάποιοι με ψυχολογικά προβλήματα είναι που ληστεύουν, σκοτώνουν, βάζουν βόμβες, συνθλίβουν σβέρκους και βομβαρδίζουν γυναικόπαιδα με βόμβες χλωρίου, από το να προετοιμαστούν για να υπερασπιστούν τουλάχιστον τα σπίτια τους μια που τα θηκάρια των αγροτών και εργατών προγόνων τους τα έχουν αποδιώξει από την θύμησή τους εδώ και καιρό.

Αν σε κάποιων τις ψυχές υπάρχει ακόμη η θέληση του αγώνα, τι μπορεί να τους κάνει να εξεγερθούν; Μήπως η προάσπιση της Δημοκρατίας; Μιας Δημοκρατίας που φορτώνει στο κάρο από φοιτητές μέχρι συνταξιούχους, και τους ρίχνει στον γκρεμό της ανεργίας και της ανέχειας, της απαξίωσης και της καπιταλο-μαρξιστικής οικονομικής βίας; Είναι απαραίτητο να βρεθούν και να τους δωθούν άμεσα οι λόγοι που θα κινητοποιήσουν το ένστικτο της αντίστασης. Είναι επείγον να σταματήσει η κοινωνία μας να είναι «ανεκτική». Είναι αναγκαίο να τεθεί ξεκάθαρα το ερώτημα «Εσύ με ποιους είσαι; Αποφάσισε!»

Share this: