“Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχωσι, θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.” ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ
Πρωτοχρονιά του 2014 και ευρίσκομαι μαζί με τους Συναγωνιστές μου Γιάννη Λαγό και Χρήστο Παππά απομονωμένοι σε μια πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού. Είναι μόλις τρεις μήνες μετά τον “ρωμαϊκό θρίαμβο” που θέλησε να στήσει εις βάρος μας το καθεστώς Σαμαρά με μια πρωτοφανή πολιτική σκευωρία, η οποία μας οδήγησε πίσω από τα σίδερα.
Όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς, ο “ρωμαϊκός θρίαμβος” με τις χειροπέδες στα χέρια στα δελτία των οκτώ, μπορεί να φόβισε πολλούς, αλλά όχι όλους και έτσι μείνανε όρθιοι και πιστοί στον αγώνα σε ολόκληρη την Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες υπερήφανοι Χρυσαυγίτες και Χρυσαυγίτισες και δίπλα σε αυτούς οι Συναγωνιστές μας στο κοινοβούλιο, που περίμεναν και αυτοί με την σειρά τους την φυλάκισή τους.
Ήταν πρωτοχρονιά του έτους 2014 και ήταν μόλις δύο μήνες από την τραγική εκείνη ημέρα κατά την οποία πότισαν με το αίμα τους την Αττική Γη δύο παλληκάρια της Χρυσής Αυγής έξω από τα γραφεία μας στην Λεωφόρο Ηρακλείου. Όμως, το αίμα τους έγινε ποτάμι πύρινο και φλόγα στις καρδιές όλων των αγωνιστών της Εθνικής Ιδέας και το σύνθημα απλώθηκα απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελληνική Πατρίδα: “Ούτε οι σφαίρες, ούτε οι φυλακές, τίποτε δεν λυγίζει τους Εθνικιστές”.
Μέσα από τα κελιά μας δίναμε τον Αγώνα μας και άλλοτε με χειρόγραφα και άλλοτε υπαγορεύοντας από το καρτοτηλέφωνο της φυλακής γέμιζα με λέξεις αυτή την σελίδα της εφημερίδος μας. Έτσι, λοιπόν εκείνη την Πρωτοχρονιά εόρτασα ξεχωριστά γράφοντας ένα κείμενο με τον τίτλο “Και του χρόνου ελεύθεροι” από το οποίο και το παρακάτω απόσπασμα:
“Και του χρόνου ελεύθεροι”
“Α.Φ. 857, 1.1.2014: “Εύχομαι το 2014 να είναι η χρονιά των Ελλήνων, να είναι το έτος μιας ΑΛΗΘΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και όχι μιας «ψεύτρας λευτεριάς», η οποία, καθώς γράφει στον «Ύμνον εις την Ελευθερίαν» ο Διονύσιος Σολωμός, κρατεί στο χέρι ένα σκήπτρο και το προτείνει προς όλους, σκορπίζοντας ωσάν δολερή παντού την διχόνοια. Η Ευχή μου αυτή είναι ευχή για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Εθνική, ψυχική, ατομική πέρα από τον «διαρκήν αντίχριστον», την πλουτοκρατία, καθώς γράφει ο άλλος μεγάλος των Ελληνικών γραμμάτων, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης…
Την δική μας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, εμείς οι Χρυσαυγίτες την έχουμε κερδίσει μέσα από αγώνες σκληρούς ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ, περιφρονώντας ένα βρωμερό και δυσώδες «ντοβλέτι» και περισσότερο από όλους τους Χρυσαυγίτες ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ είμαστε εμείς, που μας έτυχε η ξεχωριστή ΤΙΜΗ να ευρισκόμεθα τις Άγιες αυτές Ημέρες πίσω από τα σίδερα του καθεστώτος της ξενόδουλης πλουτοκρατίας…
Γράφω αυτές τις γραμμές στο τέλος ενός χρόνου και δίπλα στα άλλα πολιτικά θέματα και η προφυλάκιση ενός εμπλεκομένου Β’ κατηγορίας στις μίζες των εξοπλιστικών, ο οποίος δήλωσε ότι πήρε, αυτός ο άγνωστος, 17 εκατομμύρια δολάρια. Θα βγει τίποτε από αυτήν την υπόθεση;
Θα συλληφθούν οι έμποροι των όπλων, που δωροδόκησαν; Θα συλληφθούν οι πολιτικοί, ΟΛΟΙ οι πολιτικοί, ΟΛΩΝ των κομμάτων γι’ αυτήν την πρωτοφανή λεηλασία; Είμαστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ πως ΟΧΙ! Και είμαστε σίγουροι, γιατί τότε θα κατέρρεε όλο το ΣΥΣΤΗΜΑ. Θα έπρεπε να πάνε στην φυλακή μεγαλοπαράγοντες του χρήματος και της πολιτικής, των ΜΜΕ, και της «υψηλής» κοινωνίας, θα έπρεπε αυτό το άθλιο καθεστώς της ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ να καταρρεύσει σαν πύργος πάνω στην άμμο και αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Δεν μπορεί να το κάνει αυτό η αριστερά γιατί δεν έχει, και όλοι το γνωρίζουν, καθαρά χέρια, γιατί μέσα σε αυτό το καθεστώς τα στελέχη της πλούτισαν και μάλιστα με μετοχολόγια πολυεθνικών εκατομμυρίων ευρώ.
Οι μόνοι, οι οποίοι έχουν το ηθικό πλεονέκτημα να φέρουν την ΚΑΘΑΡΣΗ είναι οι Χρυσαυγίτες και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και ένα ολόκληρο καθεστώς κτυπά την Χρυσή Αυγή…
Γράφω τις γραμμές αυτές στο κελί μιας φυλακής στο τέλος ενός χρόνου και εύχομαι σε όλους τους Έλληνες ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ και όσο για εμάς τους Χρυσαυγίτες είμαστε οι μόνοι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ακόμη και πίσω από τα σίδερα, μέσα σε μια πολιτεία σκλαβωμένη και δούλα από την ξενοκρατία και όχι μόνον. Δούλα στο συμφέρον, στην δειλία, στην πονηρία και τον δόλο.
ΕΜΕΙΣ, λοιπόν, οι Φυλακισμένοι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, πιο Ελεύθεροι από ποτέ, αγωνιζόμαστε και θα αγωνιστούμε μέχρι το τέλος για μια πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΗ Πατρίδα.”
Τρία Χρόνια Μετά
Αυτά έγραφα τότε και πραγματικά αισθανόμουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ακόμη και μέσα στο κελί της φυλακής, “Ελεύθερος πολιορκημένος”, όπως αισθάνομαι και τώρα, όχι γιατί είμαι υπόδικος, όπως χρησιμοποιούν συχνά-πυκνά την έκφραση οι γεμάτοι χολή και μίσος πολιτικοί μας αντίπαλοι, αλλά γιατί νιώθω σκλάβα ολόκληρη την Ελληνική Πατρίδα!
Και αυτά που έγραφα τότε δυστυχώς επαληθεύτηκαν, αφού τρία χρόνια πέρασαν και κανένας από το άθλιο καθεστώς της κλεπτοκρατίας δεν συνελήφθη για την λεηλασία ενός ολόκληρου Λαού. Λίστες ατέλειωτες, λίστες Λαγκάρντ, λίστες Μπόγιαρνς, λίστες πολλών φορολογικών παραδείσων, αλλά οι ληστές φαίνεται πως είναι πιο δυνατοί και η αληθινή κάθαρση θα έρθει μόνον εάν αυτή η χώρα θελήσει ο Θεός και αποκτήσει μια αληθινή Εθνική ηγεσία…
Ήμασταν, λοιπόν, και τότε ακόμη και σαν φυλακισμένοι, περισσότερο ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από τα ανθρωπάκια, που σέρνονται στην μίζερη καθημερινότητα, λογαριάζοντας την τιμή τους με ευρώ και το πατριωτικό τους καθήκον με το προσωπικό τους συμφέρον. Όρθιοι, Υπερήφανοι και Ελεύθεροι σε μια σαπισμένη πολιτεία, που πολιορκείται από παντού, έχοντας εξουσία ανάξια να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών, τις απειλές από Βορρά και Ανατολή, την ερήμωση των Ιδεών, την αποκτήνωση του Ανθρώπου, που έχει γίνει ένας μαζάνθρωπος χωρίς ταυτότητα, χωρίς ψυχή!
“Ένας νέος ήλιος φωτίζει τις απάτητες βουνοκορφές της ψυχής του Έθνους”
Πρωτοχρονιά 2014 στον Κορυδαλλό, Πρωτοχρονιά του 2017 στην κατεχόμενη Αθήνα, στην κατεχόμενη Ελλάδα, στην Χίο, στην Σάμο και στην Λέσβο που υποφέρουν, στα χωριά της Βορείου Ηπείρου, όπου δεν αφήνουν τα παιδιά να μιλούν Ελληνικά, στην Ίμβρο και στην Τένεδο με τα ερειπωμένα νεκροταφεία, τα σχολειά και τις Εκκλησιές, στην Πόλη των Κωνσταντίνων με την Αγία Σοφία των Αυτοκρατόρων να έχει γίνει τζαμί με ιμάμη να απαγγέλλει ύμνους στον Αλλάχ και στην Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη να τιμάται ο σφαγέας του Γένους μας Μουσταφά Κεμάλ χωρίς να ενοχλείται κανείς από τους γραικύλους.
Όμως, ένας νέος χρόνος ανατέλλει, ένας νέος ήλιος φωτίζει τις απάτητες βουνοκορφές της ψυχής του Έθνους μας, στις Θερμοπύλες και στην Σαλαμίνα, στο Μανιάκι και στην Αλαμάνα, στην Πύλη του Ρωμανού, στα τείχη της Θεσσαλονίκης πλανιούνται σκιές πολεμιστών και Λάβαρα ανεμίζουν στον αγέρα της Ιστορίας, ένας καινούργιος ήλιος ανατέλλει για την Ελλάδα, αρκεί να το πιστέψουμε, γιατί η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή
Δημοσίευση σχολίου