Καθώς ο θόρυβος από τις αντισυνταγματικές και παράνομες πολιτικές διώξεις εις βάρος της Χρυσής Αυγής, έχει -ελλείψει ενοχοποιητικών στοιχείων- καταπέσει, αναδύονται αργά και μεθοδικά, σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με την αντιμετώπιση του Εθνικισμού όχι μόνο στα στενά ελληνικά όρια, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται η αρθρογραφία του Κώστα Ιορδανίδη στην «Καθημερινή», υπό τον τίτλο «νέες ευρωπαϊκές προκλήσεις». Ο συντάκτης του άρθρου επιχειρεί να ανοίξει τη συζήτηση σχετικά με τους ευρωσκεπτικιστές στην Ευρώπη, θεωρώντας πως η συγκεκριμένη πολιτική κατηγορία θα πρέπει να ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας. Με απλά λόγια, ο συντάκτης θεωρεί πως μέρος της ατζέντας της Χρυσής Αυγής, θα ήταν ωφέλιμο και χρήσιμο να τύχει μελέτης από τα κόμματα του καταχρηστικώς καλούμενου «συνταγματικού» τόξου, ούτως ώστε να περιοριστεί η δυναμική της στο ελληνικό εκλογικό σώμα.
Χαρακτηρίζοντάς τα ως «κόμματα-παρίες», ο αρθρογράφος επιχειρεί να αναδείξει την πηγή άντλησης ψηφοφορικής δύναμης από τα ευρωπαϊκά εθνικιστικά κόμματα, αναφέροντας το παράδειγμα της προσφάτως ανακοινωθείσης συνεργασίας του γαλλικού Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν, με το ολλανδικό Κόμμα της Ελευθερίας του Χερτ Βίλντερς. «Πρόκειται», καθώς ισχυρίζεται, «για τη σύμπραξη των πατριωτικών κομμάτων και τη συνεργασία τους για την απελευθέρωση της Ευρώπης από το τέρας των Βρυξελλών». Προμετωπίδα αυτής της συνεργασίας, είναι το να τεθεί το μείζον ζήτημα του μέλλοντος των αστικών εθνικών κρατών στο πλαίσιο του ενοποιημένου ευρωπαϊκού συστήματος, αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου.
Ο αρθρογράφος της «Καθημερινής», θεωρεί πως η σύγκρουση του κρατούντος οικονομικοπολιτικού συστήματος που εξουσιάζει την Ευρώπη με τις δυνάμεις των πατριωτικών κομμάτων, μπορεί να επιλυθεί με δύο τρόπους: είτε με την συντριβή του αντιπάλου είτε με την ένταξη του ζητήματος του μέλλοντος του αστικού κράτους στον ευρωπαϊκό διάλογο.
Στην πρώτη περίπτωση, την συντριβή του αντιπάλου, ο αρθρογράφος δεν διστάζει να φέρει το παράδειγμα των αντισυνταγματικών πολιτικών διώξεων που υπέστη από την κυβέρνηση Σαμαρά, το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «αυτό επιχείρησε η ελληνική κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, χαρακτηρίζοντας τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση». Και ο κύριος Ιορδανίδης συνεχίζει: «η ηγεσία της Χρυσής Αυγής -όχι οι ψηφοφόροι της- αποτελεί την πλέον πρωτόγονη εκδοχή του φαινομένου των ευρωπαϊκών κομμάτων της «άκρας» Δεξιάς και άρα δεν υπάρχει καμία συνάφεια μεταξύ τους». Εκεί όμως που αναδεικνύεται το μέγεθος της αυθαιρεσίας της κυβέρνησης Σαμαρά, είναι η κυνική παραδοχή πως «ούτε η μέθοδος που επελέγη στην Ελλάδα -και είναι αδύνατον να εφαρμοσθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης- μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα, έστω σε τοπικό επίπεδο»!
Γιατί η μέθοδος που επελέγη στην Ελλάδα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης; Διότι ακριβώς στην Ελλάδα η κυβέρνηση Σαμαρά κατέλυσε τους Νόμους και το Σύνταγμα προκειμένου να υλοποιήσει την δέσμευσή της προς ξένα κέντρα αποφάσεων, διώκοντας πολιτικά την Χρυσή Αυγή. Κάθε έννοια δικαίου καταπατήθηκε, η πολιτική εξουσία παρενέβη ωμά στην δικαστική και απαίτησε την προφυλάκιση του Αρχηγού και βουλευτών του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος, ενώ παράλληλα χαρακτήρισε ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα ως «εγκληματική οργάνωση», προχωρώντας σε μια σειρά νέων παράνομων και αντισυνταγματικών μεθοδεύσεων όπως η διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης και η απαγόρευση στον προφυλακισμένο Αρχηγό και τους βουλευτές του Κινήματος, Χρήστο Παππά και Γιάννη Λαγό, να ασκήσουν τα βουλευτικά τους καθήκοντα.
Αυτές οι άθλιες και παράνομες μεθοδεύσεις, δεν μπορούν να στηριχθούν από κανένα νομικό πλαίσιο, κανενός ευρωπαϊκού κράτους, ίσως ούτε καν αφρικανικού. Εν τούτοις, έγιναν πράξη από την κυβέρνηση των ανδρείκελων της Τρόικα στην Αθήνα, με στόχο την πολιτική εξόντωση ενός νόμιμου πολιτικού κόμματος, που απειλεί τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας του πλούτου και της διεθνούς ελίτ της τοκογλυφίας.
Πρόκειται ουσιαστικά, για την πανηγυρική επιβεβαίωση της Χρυσής Αυγής η οποία εξ αρχής τόνισε πως η δίωξη του Κινήματος που ψηφίστηκε από 500.000 Έλληνες υπήρξε κατ' εξοχήν ΠΟΛΙΤΙΚΗ, κινήθηκε δε σε πλαίσια ξεκάθαρα παράνομα και αντισυνταγματικά, όπως είχαν επισημάνει και έγκυροι νομικοί κύκλοι, παρά το γεγονός πως δεν έχουν καμία ιδεολογική ή πολιτική σχέση με το Λαϊκό Σύνδεσμο - Χρυσή Αυγή.
Όπως λοιπόν έχει ορθώς επισημάνει η Χρυσή Αυγή, ο Σαμαράς και η κυβερνητική συμμορία που καταπάτησε το Σύνταγμα και τους Νόμους και κατέλυσε και καταλύει το πολίτευμα της χώρας, όχι μόνο δεν εξάλειψε το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών αλλά αντίθετα, θα κληθεί να λογοδοτήσει για το σύνολο των άθλιων μεθοδεύσεων που ξεκίνησαν με την προφυλάκιση του Αρχηγού και βουλευτών του Κινήματος και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Οι επίορκοι κυβερνητικοί και δικαστικοί παράγοντες που έστησαν την άθλια πολιτική σκευωρία εις βάρος της Χρυσής Αυγής, θα αντιμετωπίσουν, αργά ή γρήγορα, την πραγματική Δικαιοσύνη, για να λάμψει επιτέλους η Αλήθεια και να ανασάνει ο Ελληνικός Λαός από τους σημερινούς του Τυράννους.
__article.jpg)
