Η εκστρατεία εξόντωσης της Χρυσής Αυγής αφού πρώτα προηγήθηκε η δαιμονοποίησή της, εκπορεύθηκε από σκοτεινά κέντρα του εξωτερικού που συνδέονται άμεσα με τον αγγλο-αμερικανικό παράγοντα, στην σφαίρα επιρροής του οποίου «ανήκει» η χώρα μας. Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα του περιοδικού NEXUS γεωπολιτικοί λόγοι επέβαλαν την επιχείρηση διάλυσης; με την χρήση κάθε μέσου (νόμιμου ή παράνομου), του Εθνικιστικού κινήματος της Χρυσής Αυγής. Κι αυτό γιατί η ηγεσία του είχε χαράξει στρατηγική η εφαρμογή της οποίας θα έβγαζε την Ελλάδα από την κρίση.
Κάτι βέβαια που θα ανέτρεπε τα σχέδια του αγγλοσαξονικού παράγοντα που μας θέλει δεμένους πισθάγκωνα στο άρμα των συμφερόντων του. Οι συγκεκριμένοι κύκλοι, σε αγαστή συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες και το ελληνικό παρακράτος αποφάσισαν στην αρχή να περιθωριοποιήσουν και στην συνέχεια να «σβήσουν» από τον πολιτικό χάρτη την Χρυσή Αυγή φοβούμενοι προσέγγιση της χώρας μας με την αναγεννημένη Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν, γεγονός που θα προκαλούσε αναταράξεις στο διεθνές τοκογλυφικό σύστημα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εξής σημεία του σχετικού άρθρου τα οποία παραθέτουμε αυτούσια:
«Το μετανεωτερικό πραξικόπημα που ζούμε, με τις απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να έχει στο μέλλον για τη συνοχή του ελληνικού λαού και την ίδια την επιβίωση της Ελλάδας ως συγκροτημένης κρατικής οντότητας, φυσικά δεν επεβλήθη για τη διάσωση της δημοκρατίας, ούτε για να αντιμετωπιστεί κάποια πραγματική απειλή από πλευράς της Χρυσής Αυγής, ούτε για μικροπολιτικούς σκοπούς, όπως θα μπορούσε να είναι το διαγούμισμα των ψηφοφόρων της από κάποιο άλλο νέο, «λελογισμένα» και «ευπρεπώς», «εθνικιστικό» κόμμα. Αντίθετα με τη διαδεδομένη άποψη ότι η Χρυσή Αυγή ήταν ένα κόμμα αμόρφωτων υπανθρώπων, που δεν μπορούσαν να γράψουν το όνομα τους και δεν είχαν καμιά απολύτως πρόταση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ελλάδας, πέρα από τους ξυλοδαρμούς μεταναστών, είχε πολιτικές θέσεις και απόψεις. Για την ακρίβεια, ήταν το μόνο ελληνικό πολιτικό κόμμα που έκανε το αυτονόητο και τοποθέτησε την οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα μέσα σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο, παρουσιάζοντας προτάσεις για έξοδο με γεωπολιτικό χαρακτήρα. Από μόνο του αυτό ήταν κάτι που δεν ενοχλούσε το κατεστημένο.
Το έγκλημα καθοσιώσεως της Χ.Α. ήταν ότι, από τη στιγμή που εφάρμοσε την αρχή αυτή, κατέληξε στο «λάθος» συμπέρασμα. Συγκεκριμένα, σε σειρά άρθρων στην ιστοσελίδα της, με σοβαρή αν και μάλλον μονοδιάστατη επιχειρηματολογία, επανειλημμένως προέβαλλε την άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αλλάξει ολοκληρωτικά γεωπολιτική κατεύθυνση και να στραφεί προς τη Ρωσία, με την οποία σήμερα, όπως εκτιμούσαν τα στελέχη της, έχει συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά γεωπολιτικά συμφέροντα - κάτι που δεν συμβαίνει με τις χώρες της Δύσης. Η γεωπολιτική προσέγγιση με τη Ρωσία θα μπορούσε να συνδυαστεί με είσοδο στην Ελλάδα ρωσικών κεφαλαίων, ενέργειας και οπλικών συστημάτων που θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να αδρανοποιήσει την τουρκική απειλή και, κατά συνέπεια, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό της πλούτο και να εισρεύσει χρήμα στη χώρα.
Με άλλα λόγια, η Χρυσή Αυγή ήταν το μόνο πολιτικό κόμμα που είχε «εκ των άνω» στρατηγική για έξοδο από την κρίση και η στρατηγική αυτή προέβλεπε την έξοδο της Ελλάδας από τον γεωπολιτικό χάρτη της Δύσης. Αυτό, όμως, είναι έγκλημα καθοσιώσεως για το αγγλοσαξονικό κατεστημένο.
Αυτό, λοιπόν, ήταν το πραγματικό πρόβλημα που αποτελούσε η Χρυσή Αυγή. Έτσι ενεργοποιήθηκε, για μία ακόμη φορά στην Ελληνική Ιστορία το βαθύ ελληνικό υπερκράτος, δηλαδή η προέκταση των κλειστών αυτών λεσχών μέσα στο ελληνικό σύστημα εξουσίας, η οποία υφίσταται ήδη από τα χρόνια του «Αγγλικού Κόμματος», όταν και δημιουργήθηκε η ελληνική κρατική οντότητα. Ο μηχανισμός αυτός δεν έχει πάψει ποτέ να υφίσταται, είτε ενεργός είτε εν υπνώσει, αν και επεμβαίνει πολύ λίγες φορές, και μόνον όταν τίθεται εν κινδύνω η γεωπολιτική υπαγωγή της χώρας στην αγγλοσαξονική κυριαρχία και προκύπτει η πιθανότητα μετατόπισης της, ολικής ή μερικής, προς τη Ρωσία, ανεξαρτήτως του πολιτικού ενδύματος της τελευταίας.
Αν δεν γίνει εφικτός ο πολιτικός αφανισμός της Χ. Α. από την επικοινωνιακή δαιμονοποίηση και περιθωριοποίησή της, τότε ο μηχανισμός αυτός δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να οδηγήσει την Ελλάδα ακόμη και σε εμφύλια σύρραξη, ώστε να επιτύχει τους σκοπούς του. Άλλωστε, ένα κράτος που βρίσκεται σε εμφύλιο δεν έχει την πολυτέλεια να αναζητεί νέες γεωπολιτικές κατευθύνσεις».
__article.jpg)
