Η
πολυδιαφημιζόμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση
Θεσσαλονίκης, δεν απέφερε τα προσδοκώμενα από το συμβούλιο των σοφών του
Μαξίμου αποτελέσματα. Τουναντίον, αποτέλεσε το έναυσμα ώστε τμήματα του
Ελληνικού Λαού τα οποία έπεσαν θύματα της καλοπληρωμένης προπαγάνδας
της Χούντας Σαμαρά να αντιληφθούν την πλάνη τους και πλέον να αποζητούν
απεγνωσμένα τις πρόωρες εκλογές, προκειμένου να τιμωρήσουν την αλαζονεία
μιας φύσει και θέσει αντεθνικής κυβέρνησης.Προ
της περίφημης επισκέψεως, η συντριπτική πλειονότητα των μέσων μαζικής
ενημέρωσης, έπαιζε στο ρυθμό που έδινε η ορχήστρα του Μαξίμου: «ο
Σαμαράς ανεβαίνει στη ΔΕΘ με δέσμη φοροελαφρύνσεων και παροχών», έλεγαν,
«θα τρίξει τα δόντια στην Τρόικα», προσέθεταν κάποιοι άλλοι, «θα
σημάνει τον επίσημο τερματισμό της εποχής των μνημονίων»,
θριαμβολογούσαν οι πλέον βολεμένοι της Χούντας. Τίποτε από αυτά δεν
συνέβη και δεν συνέβη διότι η άσκηση πολιτικής με γνώμονα τα συμφέροντα
του Λαού και της Πατρίδος, απαιτεί Τιμή και προπαντός Αξιοπρέπεια.
Κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν διαθέτει ο ηγέτης της ψοφοδεούς και
πατριδοκάπηλης δεξιάς και τούτο απεδείχθη περίτρανα σε βάθος χρόνου: από
το μακρινό 1993, οπότε έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέχρι τον
Σεπτέμβριο του 2013, οπότε ξεκίνησε τις πολιτικές διώξεις και
προφυλακίσεις εις βάρος του βασικού πολιτικού του αντιπάλου, της Χρυσής
Αυγής, διότι. του έκοβε ψήφους (βλέπε ομολογία πρώην γενικού γραμματέα
της κυβέρνησης)!
Αφού
απολογηθώ προς τους ενδόξους Προγόνους και την Ιστορία του Μεγάλου μας
Έθνους, θα τολμήσω ελέω παραφιλολογίας σχετιζόμενης με την αρχαιολογική
ανακάλυψη του μεγαλειώδους ταφικού μνημείου της Αμφίπολης, να παρομοιάσω
την επίσκεψη Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη επ' ευκαιρία της ΔΕΘ, με την επική
εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ασία. Με τέτοιον αέρα, κίνησε ο εκτελών
χρέη πρωθυπουργού για να πάει στη συμπρωτεύουσα και να προχωρήσει στις
πολυλάλητες διακηρύξεις του. Η επικοινωνιακή παράσταση, παρότι
σχεδιάστηκε από μακρού χρόνου και περιλάμβανε πλήθος γελωτοποιών του
Βασιλέως, εξελίχθηκε σε μνημειώδες φιάσκο, του οποίου το μέγεθος ξεπερνά
κατά πολύ το αντίστοιχο του τάφου της Αμφίπολης.
Ο
κατά φαντασίαν και κατά τους αυλικούς κόλακες «Μέγας» Αντώνιος, υπέστη
ήττα συντριπτική στην πλέον καθοριστική για εκείνον μάχη. Άλλωστε, ο
σχεδιασμός των συμβούλων έδινε κυρίαρχο ρόλο στον «ηγέτη»: η προπαγάνδα
υπέρ της Χούντας θα στηριζόταν στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αυτόν έχουν οι
διαμορφωτές της κοινής γνώμης ανάγει στο δυνατό χαρτί της. Δυστυχώς για
εκείνους λάθεψαν και λάθεψαν κατά τρόπο δραματικό και μη αναστρέψιμο. Η
εικόνα ενός δύσμοιρου ομολογιούχου που παρακαλά τον πρωθυπουργό να
παρέμβει -ούτως ώστε να πάρει πίσω τα χρήματα που η κυβέρνηση πήρε από
τους ομολογιούχους και χάρισε στους τοκογλύφους- και εκείνος τον
προσπερνά με ένα ειρωνικό χαμόγελο, συστήνοντας «υπομονή», είναι το
κατευόδιο μιας επαράτου Χούντας που έπληξε βάναυσα τις ελευθερίες και τα
δικαιώματα του Ελληνικού Λαού, σε μόλις 2 έτη διακυβέρνησης. Το τέλος
της υπομονής, δεν υπήρξε η απάντηση του συμπαθούς ομολογιούχου προς τον
αλαζόνα «Μέγα» Αντώνιο, αποτελεί όμως την αποφασιστική απάντηση
εκατοντάδων χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων Ελλήνων, που συντάσσονται κάτω
από τη Σημαία της Εθνικής και Κοινωνικής Επανάστασης, την οποία όρθωσε
περήφανα ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή.
Ο
Αντώνιος ο «Μέγας», επέστρεψε στη γυάλα του Μαξίμου, με την χαρά του
αδαούς που αγνοεί το αναπόφευκτο τέλος του. Ρώτησε τους σοφούς του
Μαξίμου, εάν ήταν πειστικός κι εκείνοι επιδόθηκαν σε έναν ανηλεή
ανταγωνισμό κολακείας και απόδοσης ευσήμων στον «ηγέτη». Όμως η Ιστορία
δεν έχει χώρο για αυλοκόλακες: θα αποδώσει σύντομα το λογαριασμό στον
αλαζόνα πρωθυπουργό και ο λογαριασμός θα είναι ακριβός μα δίκαιος. Από
βήματος της ΔΕΘ είχε το θράσος να κάνει λόγο για απογείωση της Ελλάδος,
μετά βεβαίως από τις «κοπιώδεις» προσπάθειές του. Ως Εθνικιστές,
οφείλουμε να είμεθα ειλικρινείς έναντι της Ιστορίας: ο Αντώνης κοπίασε
και ίδρωσε, όχι από το έργο υπέρ των Ελλήνων αλλά για να φέρει σε πέρας
τις διαταγές των διεθνών δανειστών. Η περίφημη «ισχιαλγία» του, θα τον
συνοδεύει στο υπόλοιπο της ζωής του, άτυπο ενθύμιο των ατελείωτων
επικύψεων στις απάνθρωπες απαιτήσεις εκείνων που θέλουν τον Ελληνικό Λαό
δέσμιο της στυγνής δουλείας των τόκων.
Στα
μάτια των μέχρι πρότινος ψηφοφόρων του, ο κύριος Σαμαράς ανέβηκε στη
συμπρωτεύουσα ως θριαμβευτής Αλέξανδρος και επέστρεψε ως το αμούστακο,
κουτοπόνηρο αγοράκι που νομίζει πως μπορεί να εξαπατά για πάντα τους
γύρω του δίχως συνέπειες, επιχαίροντας επί των μηχανορραφιών του. Μόνο
που η κλεψύδρα έχει σημάνει το τέλος της υπομονής: η αλαζονεία και ο
αισχρός πολιτικαντισμός θα τιμωρηθεί στις κάλπες!
Το
ευτύχημα για το Λαό μας είναι διττό: αφενός θα συντριβεί οριστικά και
αμετάκλητα μια παράταξη ψοφοδεής και πατριδοκάπηλη η οποία υπήρξε το
μεγαλύτερο στήριγμα της πασοκικής λεηλασίας της χώρας και αφετέρου θα
ξεκινήσει η βραχείας διάρκειας εποχή της κοινωνικής απογύμνωσης (η
πολιτική απογύμνωση έχει σε μεγάλο βαθμό συντελεστεί) της
κεφαλαιοκρατικής και κρατικοδίαιτης, διεθνιστικής Αριστεράς.
Τότε
και μόνον τότε, η εθνική συνείδηση ενός προδομένου κατ' εξακολούθηση
Λαού, θα δικαιώσει το πρότερο ένστικτο το οποίο υποδείκνυε τη Χρυσή Αυγή
ως την τελευταία ελπίδα του Έθνους. Τότε και μόνον τότε, έχοντας μείνει
αμετακίνητοι στις θέσεις μας, στις Αρχές και στην Ιδέα μας, εμείς οι
Έλληνες Εθνικιστές θα μπορούμε να τραγουδήσουμε την μεγαλειώδη μας Νίκη!
Δημοσίευση σχολίου