Μια χώρα που δεν είναι εθνικά ανεξάρτητη δεν μπορεί να έχει δημοκρατία. Και δεν μπορεί να έχει δημοκρατία γιατί δημοκρατία ως γνωστόν σημαίνει η λήψη των αποφάσεων, όχι μόνο να αντανακλά την πλειοψηφούσα άποψη μεταξύ των πολιτών, αλλά οι πολίτες να διαμορφώνουν αυτή την άποψη έχοντας ολοκληρωμένη και αντικειμενική πληροφόρηση, απαλλαγμένη από στρεβλωτικές της αλήθειας, ξένες δόλιες επιρροές, εξαρτήσεις και εκβιασμούς.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Βλαντιμίρ Πούτιν, μεταξύ των άλλων είπε:
«Κανένα κράτος, που σέβεται τον εαυτό του, δεν επιτρέπει να χρησιμοποιούνται ξένα κεφάλαια για τον εσωτερικό πολιτικό αγώνα. Δοκιμάστε να το κάνετε αυτό στις ΗΠΑ – θα βρεθείτε αμέσως πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Δεν είναι δυνατόν να δημιουργούμε στο εσωτερικό της χώρας μας τέτοιες συνθήκες, ώστε τα ξένα κράτη να τις εκμεταλλεύονται για να μας κάνουν πιο αδύναμους, να μας υποτάσσουν στη δική τους θέληση και να επιδιώκουν να μας πιέζουν εκ των έσω, επηρεάζοντας τη πολιτική μας προς όφελός τους».
Η προφύλαξη του εκλογικού σώματος από τέτοιες κακόβουλες επιρροές, διασφαλίζεται μόνον όταν οι μηχανισμοί και οι θεσμοί του κράτους είναι ελεύθεροι να προφυλάξουν τους πολίτες, όπως προβλέπουν το σύνταγμα και οι νόμοι και όχι να λειτουργούν όπως επιθυμούν ξένοι παράγοντες. Αυτό όμως προϋποθέτει πραγματική ελευθερία.
«Συλλογάται καλά όποιος ελεύθερα συλλογάται», έλεγε ο Ρήγας Φεραίος. Επομένως σε μια χώρα που τελεί κάτω από συνθήκες απόλυτης εξάρτησης, συνεχών εκβιασμών και προπαγάνδας, οι πολίτες δεν μπορούν να συλλογιούνται ούτε ελεύθερα, ούτε καλά. Έτσι, η πεμπτουσία της δημοκρατίας, που είναι η ανάδειξη και εφαρμογή της πλειοψηφικής άποψης, καταλύεται.
Είναι το «δημοκρατικό τόξο», που χάριν του πολυπολιτισμού, κατεβάζει μια εικόνα του Χριστού από μια σχολική τάξη για να μην αισθάνεται άσχημα ο ένας μουσουλμάνος μαθητής που υπάρχει σε αυτή. Στο όνομα δηλαδή της δημοκρατίας η οποία σημαίνει σεβασμό της πλειοψηφίας, καταργεί τα δικαιώματα της πλειοψηφίας χάριν του δικαιώματος του ενός. Λες και δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να δείξει την ανεκτικότητα στο διαφορετικό, χωρίς να θίγει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολλών.
Κόμματα που η διεθνιστική τους λογική, βάλλει ευθέως εναντίον του έθνους, είτε γιατί θεωρούν (προλεταριακός διεθνισμός) ότι έννοιες όπως αυτή της εθνικής ανεξαρτησίας αποτελούν ιδεολογήματα της πλουτοκρατίας που αποσκοπούν στο να στρέφουν τον ένα λαό εναντίον του άλλου, είτε γιατί πιστεύουν στον «παράδεισο» μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας των αγορών και την αλληλεξάρτηση, στην πραγματικότητα διάκεινται εχθρικά έναντι της πραγματικής δημοκρατίας.
Υπ’ αυτή την έννοια τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου» είναι ξεκάθαρο ότι πιστεύουν στον ολοκληρωτισμό. Αφού τα μεν φιλελεύθερα πρεσβεύουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την παγκόσμια διακυβέρνηση (καθαρός ολοκληρωτισμός), τα δε αριστερά στη δικτατορία του προλεταριάτου (ιστορικά αποδεδειγμένος ολοκληρωτισμός).
Δεν είναι απλά αστείο, αλλά γελοίο αυτοί οι άνθρωποι να κατηγορούν τη Χρυσή Αυγή για ολοκληρωτικές αντιλήψεις, όταν οι ίδιοι με απολύτως αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, επιχειρούν να καταλύσουν τις υφιστάμενες δομές διακυβέρνησης των εθνών – κρατών και να εντάξουν τους λαούς σε ευρύτερες υπερεθνικές ενότητες, παρά τη θέλησή τους...
Αυτά λοιπόν τα κόμματα που δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας ως μείζον και θεμελιώδες δεν μπορούν ταυτόχρονα να ισχυρίζονται ότι ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο.
Οι ομοϊδεάτες του «δημοκρατικού τόξου» στην Ευρώπη έχουν φθάσει ήδη σε υψηλά «επίπεδα» «κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης». Παντρεύονται με ζώα, έχουν οίκους ανοχής με ζώα, ιδρύουν κόμματα παιδόφιλων, καταργούν λέξεις όπως μάνα και πατέρας και τις αντικαθιστούν με το γονέας Α και γονέας Β και άλλα πολλά.
Όλα αυτά όμως είναι απολύτως ξένα με τα ήθη, τα έθιμα και τους ιστορικούς εθισμούς των Ελλήνων. Αυτή την τεράστια παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας. Ό,τι αντιτίθεται σε αυτές τις αξίες βάλλει ευθέως κατά της πλειοψηφικής άποψης των Ελλήνων και για αυτό είναι βαθιά αντιδημοκρατικό.
«Δημοκρατικό τόξο» επομένως σημαίνει συγκαλυμμένος ανθελληνισμός, εξωραϊσμένος με τεράστιες λεκτικές πομφόλυγες περί δημοκρατίας και άλλα τέτοια.
Η έκφραση «δημοκρατικό τόξο» είναι μια επινόηση που αποσκοπεί στη συσπείρωση των ξενόδουλων – ξενοαναθρεμμένων κομμάτων της Βουλής, εναντίον του μοναδικού μη υποταγμένου σε ξένα συμφέροντα κόμματος του Λαϊκού Συνδέσμου.
Δεν πρόκειται για δημοκρατικό, αλλά για δολοφονικό τόξο που με τα δηλητηριώδη βέλη του στοχεύει κατευθείαν στις καρδιές των Ελλήνων.
Μόνο μια εθνική κυβέρνηση που πιστεύει στο ελληνικό έθνος και τα στελέχη της δεν ενέχονται σε σκάνδαλα και μίζες, μπορεί να εγγυηθεί τη δημοκρατία στην Ελλάδα και να ξανακάνει τους Έλληνες περήφανους.
Η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να άλλη από αυτή του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή και δεν είναι μακριά η ώρα, που με εντολή του ελληνικού λαού, αυτή θα κληθεί να αναλάβει τον ιστορικό της ρόλο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ
__article.jpg)
Δημοσίευση σχολίου