Γνωστός ο βίος και η πολιτεία του Μίκη Θεοδωράκη. Αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους του «παλαντζαρίσματος» στην πολιτική στην πολιτική ζωή του Τόπου. Ξεκίνησε ως φαλαγγίτης στην ΕΟΝ (υπάρχει, μάλιστα, και φωτογραφία του μαζί με τον Ιωάννη Μεταξά), πήγε μετά στο μετωπικό σχήμα του ΚΚΕ, την ΕΔΑ, κατά τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης προπαγάνδιζε ανοικτά υπέρ του Καραμανλή, με το περιβόητο «Καραμανλής ή Τανκς», μετά ενώ εξύβριζε τους κνίτες ως «γενίτσαρους» και εξέφραζε φόβους για την ζωή του έγινε βουλευτής του ΚΚΕ, αργότερα έγινε υπουργός του Μητσοτάκη και εδώ και μερικά χρόνια συνεχίζει «ακομμάτιστα» να παριστάνει τον τιμητή των πάντων.
Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο του, όπου ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρεται σε ανέκδοτη συνέντευξή του στον Ισραηλινό δημοσιογράφο Γιαρόν Ενος στη μεταστροφή του μεγάλου «Όχι» σε «Ναι»: «Η μεγάλη κρίση στην οποία μας έριξαν και πάλι ξένες δυνάμεις είχε ως σήμερα καταστροφικές συνέπειες. Το δημόσιο χρέος ήταν ένα πρόσχημα. Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ είναι νομίζω 11 τρισ. Σκοπός των ξένων δυνάμεων είναι να εξοντώσουν τον λαό γιατί είναι εμπόδιο στο μεγάλο τους σχέδιο να καρπωθούν 100% τον μεγάλο μας εθνικό πλούτο που βρίσκεται μέσα στα βουνά μας και στον βυθό των θαλασσών μας. Ήδη εδώ και δεκαετίες μάς απαγορεύουν να τον εκμεταλλευτούμε εμείς οι ίδιοι. Πώς; Ειδικά μετά τον Εμφύλιο (1943-1945) έχουν μεταβάλει τη χώρα μας σε προτεκτοράτο. Ενδεικτικά σας λέω ότι οι ΗΠΑ καθορίζουν την εξωτερική μας πολιτική (διπλωματία), τον εθνικό μας στρατό (Άμυνα), την πολιτική ζωή και την οικονομία μας. Σήμερα, μετά την εκλογή αριστερής κυβέρνησης από τον λαό μας, τα μέτρα που επιβάλλουν είναι εξοντωτικά! Και είμαι βέβαιος ότι η αντίσταση του λαού θα γίνεται κάθε μέρα και πιο μεγάλη. Το μεγάλο «Όχι» του ελληνικού λαού τρόμαξε όχι μόνο τους ξένους αλλά και τον «αριστερό» πρωθυπουργό μας, που έσπευσε να πει το μεγάλο «Ναι» και να υπογράψει τα σκληρά μέτρα του Eurogroup. Οι συνέπειες από αυτές τις προδοτικές ενέργειες θα είναι το 61% του «Όχι» να φτάσει κάποτε στο 90% και όποιος γνωρίζει τη νεότερη Ιστορία μας θα ξέρει ασφαλώς τον τρόπο με τον οποίο θα εκδηλωθεί. Έχουμε, όμως, ένα αρνητικό στοιχείο: την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής, που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας γιατί νοθεύει την αντίσταση του ελληνικού λαού και γιατί είναι ξένη προς τις ιστορικές μας παραδόσεις. Η παράταξη αυτή έχει ως πρότυπο τη γερμανική εμπειρία με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, με όπλο τον εκφοβισμό του λαού με τη στρατιωτική οργάνωση των οπαδών της (τα περίφημαSS των ναζιστών), σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της στο Ελληνικό κοινοβούλιο, που αποτελεί έναν νομιμοφανή μανδύα. Τι θα γίνει λοιπόν τη στιγμή που θα ξεσηκωθεί ο λαός;».
Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι ο Εμφύλιος (ή συμμοριτοπόλεμος) κράτησε μέχρι το 1949 και όχι μέχρι το 1945. Μπορεί να πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους ή απλώς το πέρασμα του χρόνου να τον κάνει να μπερδεύει τις ημερομηνίες. Ενώ έχει δίκιο για την μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο και τον καθορισμό των πάντων από τις ΗΠΑ (και όχι μόνον), εντούτοις δεν δικαιούται δια να ομιλεί. Όχι μόνο γιατί συμμετείχε στην αμερικανόφιλη κυβέρνηση του Μητσοτάκη ως υπουργός, αλλά και επειδή έστω και με έμμεσο τρόπο έδωσε την «ευλογία» του υπέρ του υποτιθέμενα αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όντως πρόδωσε το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» του Ελληνικού Λαού και το μετέτρεψε σ’ ένα ταπεινωτικό «ναι».
Θα σταθούμε, όμως, στον φόβο του για την ενδεχόμενη ταύτιση του Ελληνικού Λαού με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, κάτι που ο «παλάντζας» Θεοδωράκης θεωρεί ως «αρνητικό στοιχείο», το οποίο «πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας». Δεν θα ασχοληθούμε με το παραλήρημα του γηραλέου αυτού χαμαιλέοντα της πολιτικής ζωής του Τόπου περί «νομιμοφανή μανδύα» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, αλλά με την απορία-φόβο του «Τι θα γίνει λοιπόν τη στιγμή που θα ξεσηκωθεί ο λαός;».
Για να πούμε, λοιπόν, ότι η ταύτιση της εξέγερσης του Ελληνικού Λαού με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ οδηγεί όχι σε αποτυχημένες και ελεγχόμενες εξάρσεις τύπου «αγανακτισμένοι» και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε μια έντιμη και νόμιμη πολιτική επανάσταση, η οποία όντως θα έχει θετικό αποτέλεσμα, ακριβώς γιατί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι η μόνη πολιτική δύναμη η οποία είναι συνεπής σ’ όλες τις διακηρύξεις της, επομένως και στην αντιμνημονιακή ρητορική και πρακτική της. Τον ίδιο φόβο με τον Θεοδωράκη διακατέχει και ολόκληρο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα του «συνταγματικού τόξου».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
__article.jpg)
Δημοσίευση σχολίου