Οι διάφοροι κονδυλοφόροι της καθεστωτικής δημοσιογραφίας εξακολουθούν όχι μόνο να υβρίζουν ασύστολα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αλλά να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την συνεχώς αυξανόμενη άνοδο και επιρροή του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος.
Έτσι, λοιπόν, σε μια από τις έντυπες ναυαρχίδες του συστήματος, «Το Βήμα», κάποιος Νότης Παπαδόπουλος υπό τον (καθόλου πρωτότυπο) τίτλο «Το φίδι που χαϊδεύαμε», ξεκινάει το άρθρο του ως εξής:
«Η βάρβαρη επίθεση κατά του κ. Κουμουτσάκου από αποβράσματα της Χρυσής Αυγής στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας θα έπρεπε να βρει όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου ενωμένα. Αλλά και να αποτελέσει μάθημα για κάποιους που εξέθρεψαν το τέρας της βίας χρησιμοποιώντας τους νεοναζιστές ως αντιμνημονιακή εφεδρεία στις επιθέσεις κατά των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Έτσι, ενώ ο κοινός εχθρός είναι το αβγό του φιδιού που εκκολάπτεται στους κόλπους της εγκληματικής αυτής οργάνωσης που δρα ανενόχλητα με την ανοχή της Αστυνομίας προσελκύοντας ολοένα περισσότερους αδιόρθωτους Ελληναράδες, τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφονται για μικροκομματικές σκοπιμότητες έναντι αλλήλων».
Αφού του επιστρέψουμε τον χαρακτηρισμό «αποβράσματα», στεκόμαστε τόσο στην υπεράσπιση της μνημονιακής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσο πολύ περισσότερο, στην διαπίστωση για το ποιος είναι «ο κοινός εχθρός» του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, ο οποίος φυσικά προσωποποιείται στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Και αφού στην συνέχεια λέει διάφορα ανούσια, το άρθρο του ολοκληρώνεται με τα εξής:
«Ωστόσο, το ζητούμενο από τη φασιστική αυτή επίθεση δεν είναι να διχαστεί για μία ακόμη φορά η κοινωνία για ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη πριν από έναν αιώνα. Ούτε να ανταλλάξουν κατηγορίες τα κόμματα, αλλά αντιθέτως να υπάρξει μια ενιαία και στιβαρή πολιτική αντίδραση του δημοκρατικού τόξου κατά της βίας της Χρυσής Αυγής. Αν μη τι άλλο, επειδή η ανησυχητική εξάπλωσή της δεν αφορά το χθες, αλλά το σήμερα και το αύριο του τόπου. Τα δημοκρατικά κόμματα της Βουλής θα πρέπει όλα μαζί να υψώσουν τείχη κατά των αμετανόητων θαυμαστών του Χίτλερ πιέζοντας για παραπομπή στη Δικαιοσύνη κάθε τραμπούκου της Χρυσής Αυγής αλλά και αποκλείοντας με νόμο την εκπροσώπηση του ναζισμού στο κοινοβούλιο. Παράλληλα θα πρέπει να συναινέσουν στο ότι η συνεπής ευρωπαϊκή πορεία εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου είναι ο μόνος τρόπος για την επιστροφή της χώρας στην ευημερία και στην οικονομική ανάπτυξη. Και όσοι –τόσα χρόνια- επένδυσαν συστηματικά στον αντιευρωπαϊσμό, στα ψέματα για οικονομική ανάπτυξη χωρίς μεγάλες θυσίες και στην εκτόξευση χυδαίων χαρακτηρισμών (γερμανοτσολιάδες, προσκυνημένοι, προδότες, μερκελιστές κλπ) κατά των πολιτικών τους αντιπάλων με στόχο την απαξίωσή τους θα πρέπει επιτέλους να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη τώρα που και οι ίδιοι υποχρεώθηκαν να προσγειωθούν στην πραγματικότητα».
Εκτός από τον πανικό του, ο οποίος είναι έκδηλος, ο τύπος αυτός δείχνει ένα αβυσσαλέο μίσος για εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και την πολιτική τους έκφραση, επιζητώντας την ποινική απαγόρευση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και τον αποκλεισμό της από τις εκλογές. Πράγματι, μια πολύ «δημοκρατική» άποψη…
Καταλαβαίνουμε, όμως, την ανησυχία του αρθρογράφου του ΔΟΛ, καθώς το «προσκύνημα» του υπέρ του Μνημονίου δείχνει, εκτός από την πλήρη πειθάρχησή του στις επιθυμίες των διεθνών τοκογλύφων, ότι είναι απολύτως δικαιολογημένη η λυσσαλέα πολεμική του κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Η παραληρηματική του αφοσίωση στην «συνεπή ευρωπαϊκή πορεία εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου» αποδεικνύει περίτρανα γιατί κάτι τέτοιοι τύποι και τα αφεντικά τους μισούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Ακριβώς, γιατί το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα είναι η μόνη Πολιτική Δύναμη στην Χώρα που αμφισβητεί την μνημονιακή κυριαρχία και τους ντόπιους συνεργάτες της.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
__article.jpg)
Δημοσίευση σχολίου